Άλλη μια μέρα που δεν έγινα μεγάλος και τρανός, ούτε έκανα κάτι της προκοπής, κάτι που μπορεί να θεωρηθεί δημιουργικό, αλλά τουλάχιστον είδα από κοντά πασόκους. Πήγα και ήλθα δυο φορές από τη μία άκρη του κέντρου της πόλης στην άλλη. Σαν να λέμε από την κεντροδεξιά στην κεντροαριστερά. Στο φούρνο του Λάμπρου, στις 11.10 το πρωί, μια ηλικιωμένη κυρία τεχνηέντως πήγε να μου φάει τη σειρά. Επέδειξα πυγμή και διεκδίκησα ευγενικά αλλά σταθερά και αμετακίνητα τη σπανακοτυρόπιτά μου στην ώρα της. Στην παραλία, σε ένα απ' αυτά τα τρέντι καφέ, ένας γέρος ζητιάνος με νοήματα ζητούσε ένα τσιγάρο από έναν χίπστερ κι αυτός δεν του έδωσε. Από την Τουρκία, ερχόταν ο αχός μιας εξέγερσης. Στο σουπερμάρκετ, ξέχασα να ζυγίσω τις ντομάτες, αλλά αγόρασα τρεις χυμούς, μήλο-πορτοκάλι και πορτοκάλι-βερίκοκο-μήλο δύο κουτιά στην τιμή του ενός, για να αντισταθμίσω τα δύο στην τιμή του ενός μπουκάλια κρασί που επίσης αγόρασα. Φοβήθηκα προς στιγμήν ότι είμαι κακή επιρροή, γιατί τη ρώτησα "τι να φέρω να μαγειρέψουμε;" και μου απάντησε "κρασί μην ξεχάσεις να φέρεις". Έξω από γυράδικο, λιμπίστικα γεμιστό μπιφτέκι κι έφαγα ένα. Θυμήθηκα που ξέχασα να θυμηθώ να αγοράσω οδοντογλυφίδες από το σουπερμάρκετ και πήρα μια χούφτα απ' το γυραδικο. Τις έχωσα κρυφά στην τσάντα μου. Ενιωσα σαν να τις έκλεβα. Διάβασα δύο πολύ ωραίες ατάκες στο διήγημα του Ρομπέρτο Μπολάνιο "Κλάρα": "παρόλο που είχε λίγα πράγματα να πει για τον εαυτό της μιλούσε ακούραστα για αυτόν" και "αν δεν έχεις την παραμικρη φιλοδοξία, τι είναι αυτό που θα μπορούσε να σε απογοητεύσει;". Στο τσατ ένας φίλος μού είπε ότι "σαν του στρατού το σταφ δεν έχει", αλλά μιλούσε για αντικουνουπικό. Προσπάθησα αργότερα να σκοτώσω ένα γιγάντιο κουνούπι. Απέτυχα. Ακούσαμε το Pink Rabbits. Υπέροχο. Συμφωνήσαμε. Εγραψα αυτό το ποστ.
* ο στίχος απ' αυτό το τραγούδι
2 σχόλια:
Καλά σου είπε, μην ανησυχείς, κι εδώ η ατάκα παρόμοια είναι - απλά βγάλε το κρασί και βάλε μπύρες :)
ναι, αλλά με τις οδοντογλυφίδες και τα κουνουπια τι γίνεται; Αυτά είναι τα μείζονα ζητήματα.
Δημοσίευση σχολίου