το υπέρτατο ον
γιομάτο κραγιόν
νεαρών θαυμαστριών
στο σπίτι γυρνά
με ύφος γαμιά
κλειδώνει την πόρτα
σβήνει τα φώτα
μετράει αρνιά
να τον πάρει ο ύπνος
βυθισμένο στο λίπος
αναρωτιέται μήπως
αισθάνεται τρύπιος
κουμπαράς
κιλαράς
Τόμας Τζίρεν - Πέτερ Κάπεν, "the space bar between us", εκδόσεις Αους Λάντερ, μετάφραση Πότης Τσιπούρου
4 σχόλια:
Μα τι έχασα;;;;
Κανείς δεν έχασε τίποτε. Για να χαθεί κάτι, πρέπει και να υπάρχει. :)
κάτι έχασα, ε;;;
Πραγματικά όχι. Μόνο εγώ τα ΄χω χαμένα.
Δημοσίευση σχολίου