Είμαι άδικος, το ξέρω, σαν τη ζωή

Ευτυχώς που υπάρχουν φτωχοί, διαφορετικά τι θα γινόμασταν κι εμείς οι φιλάνθρωποι; Χάρη στους φτωχούς, τους εξαθλιωμένους, μπορούμε να εφαρμόσουμε κοινωνική πολιτική για να ελαφρύνουμε τους πολίτες από τα επώδυνα βάρη που επέφεραν οι απαραίτητες για την οικονομική ευημερία διαρθρωτικές αλλαγές. Ηταν απαραίτητο να αυξηθεί ο αριθμός των ανέργων, ώστε να μπορούμε να θέσουμε σε λειτουργία τα προγράμματα διά βίου εκπαίδευσης και επανακατάρτισης. Τόσα ΚΕΚ ανοίξαμε, τι θα τα κάναμε; Μπιλιαρδάδικα; Η κοινωνική προσφορά, αγάπη μου, σε γεμίζει. Δεν υπάρχει πιο υπέροχο συναίσθημα από το να βοηθάς τους πτωχούς να μην πεθάνουν από την πείνα. Τόσο παντεσπάνι τριγύρω γιατί να πάει χαμένο; Πηγαίνω καμιά φορά στου άντρα μου τους εργάτες, που τους έχει απλήρωτους, αλλά και στους απολυμένους, Χριστέ μου, σε τι συνθήκες ζουν αυτοί οι άνθρωποι, χωρίς θέρμανση, χωρίς σολωμό και κάλβο. Τους μοιράζω μακαρόνια, ρύζι, ευχές, κουράγιο. Τους λέω να μην απελπίζονται. Τους πηγαίνω και την τηλεόραση εκεί, τους δίνω την ευκαιρία να βγουν στα κανάλια. Ποιος ξέρει, αν έχουν φωτογένεια, μπορεί να βγουν στην εκπομπή της Αννίτας Πάνια. Παίρνω και ένα ιερέα μαζί μου, να τους εξομολογήσει. Να πάνε στον παράδεισο τουλάχιστον της γης οι κολασμένοι. Χρυσό μου, ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι που έχουν ανάγκη, ειδάλλως αυτό το συναίσθημα προσφοράς και αλληλεγγύης θα με κατέπνιγε, δεν θα ήξερα πού να προσφέρω αυτά που δεν χωράνε στην τσέπη, στο πορτοφόλι, στο θησαυροφυλάκιό μας. Ευτυχώς που υπάρχουν φτωχοί, κατατρεγμένοι για να έχω κάτι να ασχολούμαι βρε αδερφέ. Ολο τένις και κουμ καν, καταντάει βαρετό. Και πόσες φορές πια να πας για ψώνια στο Μιλάνο; Όόόοχι, χρυσό μου, οι φτωχοί είναι το καλύτερο το χόμπι. Τους αγαπώ τους φτωχούς εγώ. Σου λέω, χάρη σε αυτούς γίνομαι καλύτερος άνθρωπος.