Σιρόπι ιπεκαουάνας* σε μορφή κειμένου, ισχυρό και αποτελεσματικό

Το 2004 υπήρξε για την Ελλάδα ένα εξαιρετικό έτος. Στις εκλογές του Μαρτίου επήλθε μια σημαντική αλλαγή στον πολιτικό χάρτη της χώρας μας, με τη Νέα Δημοκρατία να αναλαμβάνει θριαμβευτικά την εξουσία του τόπου κλείνοντας έτσι τον εικοσαετή κύκλο του ΠΑΣΟΚ. Τον Ιούνιο πανηγυρίζαμε όλοι σαν μικρά παιδιά την απίστευτη επιτυχία της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου στα γήπεδα της Πορτογαλίας και κάναμε πολλούς μήνες να ξεβραχνιάσουμε από το «σήκωσέ το, δεν μπορώ να περιμένω». Τον Αυγουστο αντιμετωπίσαμε τη μεγαλύτερη πρόκληση στη συγχρονη ιστορία της Ελλάδας: την απόλυτα επιτυχή και ασφαλή διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων με τους ξένους θεατές και παράγοντες να παραδέχονται με μια φωνή ότι η χώρα αυτή ΜΠΟΡΕΙ. Μπορεί, όταν θέλει, θα προσθεταμε εμείς! Η ελληνική χελώνα έγινε ξαφνικά το περασμένο καλοκαίρι μια πραγματική τίγρη.

Μόλις έσβησαν τα φώτα των ολυμπιακών και παραολυμπιακών αγώνων βυθιστήκαμε απότομα στην γκρίζα ελληνική καθημερινότητα με τα άπειρα «αμανάτια» που μας άφησε η πολυετής παραμονή του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Ηρθαμε αντιμέτωποι με τα αμείλικτα χρέη με όλα τα σημάδια καθυστέρησης της χώρας μας έναντι εταίρων και ανταγωνιστών, με ένα πραγματικό «ναρκοπέδιο» προβλημάτων, που έρχονταν στην επιφάνεια το ένα μετά το άλλο. Το χειρότερο από όλα είναι ότι μέσα στον καταιγισμό αυτό τείνουμε να σκεφτόμαστε περισσότερο με όρους τακτικής και δεν προλαβαίνουμε να σκεφτούμε στρατηγικά με γνώμονα τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη της χώρας.

[…]

Ο τρυφερός χαρακτηρισμός «χελώνα της Μεσογείου» δεν έχει αποδοθεί ακόμη στην Ελλάδα, μάλλον για λόγους πολιτικής ορθότητας. Αντίθετα η Ιρλανδία εδώ και καιρό είναι γνωστή και ως «κέλτικη τίγρη» λόγω των επιδόσεών της στην οικονομική ανάπτυξη.

Το βιβλίο αυτό προσπαθεί να απαντήσει στο ερώτημα: μπορεί να μεταλλαχθεί η Ελλάδα από χελώνα σε τίγρη –και πώς;

Το συμπέρασμα είναι ότι η Ελλάδα μπορεί, αρκεί να θελήσει να ανατρέψει τους παράγοντες που την κατέστησαν χελώνα. Κι αυτή η θέληση εκφράζεται από συγκεκριμένες πολιτικές που οφείλει η χώρα μας να υλοποιήσει χωρίς καθυστέρηση και ιδιαίτερα ενόψει της μεγάλης ευκαιρίας του Δ’ ΚΠΣ.

Αν όμως δεν απαντήσουμε άμεσα, ξεκάθαρα και αποφασιστικά στις προκλήσεις της ανάπτυξης συντρίβοντας έτσι το καβούκι που μας εγκλωβίζει τότε η ευεργετικη επίδραση του Δ’ ΚΠΣ θα είναι αμελητέα και η ευκαιρία θα έχει χαθεί.

Οφείλουμε λοιπόν –χωρίς να παραγνωρίζουμε τις δυσκολίες- να δείξουμε ότι θέλουμε να εκμεταλλευτούμε όλες τις δυνατότητες που μας παρέχονται σε μια νέα και δυναμική πραγματικότητα που ανατέλλει για τη χώρα μας.

Γιατί άλλωστε να μην αποκτήσει και η Μεσόγειος τη γαλανόλευκη ριγωτή της τίγρη;

* Χρησιμοποιείται για να προκαλεί τον εμετό. Θεωρείται ασφαλές και αποτελεσματικό. Λειτουργεί μέσα σε 18 λεπτά.

Από το βιβλίο των Κωστή Χατζηδάκη, Νίκου Γεωργιάδη, "Χελώνες και Τίγρεις", κατά το νυχτερίδες κι αράχνες προφανώς...