Είχε απολυμάνει προσεχτικά τον πάγκο του στην αγορά, μόνο που τώρα ήταν γεμάτος αίμα. Με επιδέξιες, έμπειρες κινήσεις, ολοκλήρωσε το δυσκολότερο μέρος της επέμβασης. Ευτυχώς, αυτή τη φορά δεν χρειάστηκε το ηλεκτρικό πριόνι. Έκοψε μια πολύ λεπτή φέτα με κινήσεις ακριβείας από το πάνω μέρος του κεφαλιού του. Κοίταξε το κομμένο του κεφάλι και κρυφογέλασε ενθυμούμενος εκείνο το επεισόδιο του Λουι Σι Κέη που τα μάτια της κούκλας που θέλει να κάνει δώρο στην κόρη του δεν βρίσκονται στις τρύπες τους και αναγκάζεται να την αποκεφαλίσει και να την τεμαχίσει. Την κούκλα, όχι την κόρη. Στη συνέχεια, το πιο δύσκολο κομμάτι της επέμβασης. Αρχικά με κουταλάκι, στη συνέχεια με νυστέρι και λαβίδες, έβγαλε σιγά-σιγά τα περιεχόμενα του εγκεφάλου του, τα εξέτασε προσεχτικά, διαπίστωσε το πρόβλημα και τα επανατοποθέτησε στη θέση τους, αφήνοντας έξω από τον εγκέφαλό του όλα τα ανέφικτα όνειρα, όσες επιθυμίες δεν θα πραγματοποιούσε ποτέ, όλα όσα ονειρεύτηκε ματαίως, μπας και πάψουν να τον βασανίζουν. Τα άφησε παρατεταγμένα στον πάγκο, πλάι στο κεφάλι του, μέχρι που άνοιξε η αγορά και ήρθαν οι υποψήφιοι πελάτες και διάλεγαν, άλλοι με πολλή σκέψη, άλλοι με λίγη, άλλοι με καθόλου, από την πραμάτεια, από τα όνειρά του και τις επιθυμίες του, τις παίρνανε, και τις κάνανε δικές τους, να τις χαρούν αυτοί αντί για τον ίδιο. Και πρόσεξε πως κάποιοι αγοραστές πήραν τα όνειρά του σαν να ήταν κάτι πολύτιμο και τα πραγματοποιήσανε πέρα από κάθε προσδοκία, κάποιοι μάλιστα με ιδιαίτερη ευκολία, άλλοι αφού για λίγο τα περιεργαστήκανε και παίξανε μαζί τους τα πετάξανε αδιάφορα στα σκουπίδια ενώ κάποια από τα όνειρά του παρέμειναν στα αζήτητα, δεν τα θέλησε κανείς, να προσπαθήσει να τα πραγματοποιήσει.
Αφού έκλεισε η αγορά και φύγανε οι πελάτες, προτού βάλει το κεφάλι του στη θέση του, διστακτικά, έβαλε μέσα και όσα όνειρα και επιθυμίες έμειναν στ’ αζήτητα.
Κι αύριο μέρα είναι, ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται
Κι αύριο μέρα είναι, ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου