everything you know is wrong: Απριλίου 2014

28 Απρ 2014

απόσπασμα

Θα μπορούσε άραγε να συμβεί στον οποιονδήποτε; Σε σένα; Παίρνεις κάποιον τηλέφωνο. Δεν απαντά. Καλείς κάποιον άλλον, δικό σου άνθρωπο, έχεις ανάγκη με κάποιον να μιλήσεις. Απάντηση καμιά. Βουβές τηλεφωνικές γραμμές. Στέλνεις sms, email, pm, dm, mms, m+m καραμέλες, σήματα καπνού, ταχυδρομικά περιστέρια, μηνύματα σε μπουκάλια.
Τζίφος.
Η παράνοια χτυπάει την πόρτα σου. Κανείς δεν σε θέλει. Κανείς δεν σε αγαπά. Κανείς δεν σου μιλά. Ακόμη χειρότερα: όλοι όσοι καλείς είναι συνεννοημένοι. Μια πλεκτάνη, συνωμοσία. Οι δικοί σου άνθρωποι, φίλοι και οικογένεια, που θέλουν το κακό σου. Βρίσκονται κάπου όλοι μαζί, συνεδριάζουν, καταστρώνουν τις επόμενές τους κινήσεις εναντίον σου και -καθώς τα τηλέφωνά τους πλημμυρίζουν από τις αναπάντητες κλήσεις και τα μηνύματά σου- γελούν και καγχάζουν και κάνουν διαγωνισμό ποιος θα δεχθεί από σένα τις περισσότερες άνευ ανταπόκρισης προσπάθειες προσέγγισης.
Μια στιγμή λογικής: Μπα, αποκλείεται να είναι όλο στο κόλπο. Μια στιγμή λογικής, προτού η παράνοια σού χτυπήσει ξανά την πόρτα: Αποκλείεται να είναι όλοι στο κόλπο, κανείς δεν σου απαντάει, άρα είναι όλοι νεκροί! Ο έξω κόσμος δεν υπάρχει, έχει λάβει χώρα η πυρηνική καταστροφή, σεισμός, λιμός, καταποντισμός. Είσαι μόνος παντελώς στον κόσμο, ωστόσο ο κίνδυνος είναι ακόμη εκεί.

(περί τίνος πρόκειται;)

- See more at: http://trollingstone.gr/?q=node/1616#sthash.PX5YxUPJ.dpuf

22 Απρ 2014

Μισή ιστορία

Τις πιο ωραίες ιστορίες δεν θα τις μάθουμε ποτέ με την παραμικρή τους λεπτομέρεια. Πάντα θα λείπει το τέλος ή αρχή, κάποιο σημαντικό κομμάτι στην εξέλιξή τους. Πρόκειται ουσιαστικά για στιγμιότυπα, σαν αυτά του Κάρβερ (ή του Αλτμαν για τους σινεφίλ). Να ας πούμε, αυτή η κοπέλα, που δεν θυμούμαστε το όνομά της, ψηλή, αγέρωχη, επιβλητική, σαν την τρικυμισμένη θάλασσα που ξεχύνεται από τις μπουκαπόρτες, κόρη βοσκού, με τρεις αδερφές, που όλες τις σπούδασε ο βοσκός στην Αθήνα, για να γλιτώσουν από τον κάματο, την επαρχία, να προκόψουν. Μα αυτή, άγνωστο πώς και γιατί, γύρισε πίσω και πήγε κι ερωτεύτηκε έναν βοσκό και φαρμακώθηκε ο βοσκός πατήρ της. Ηθελε μάλιστα να τον παντρευτεί και κάπου εδώ τελειώνει ό,τι ξέρουμε για την ιστορία της κοπέλας αυτής.

21 Απρ 2014

Μια επέμβαση

Είχε απολυμάνει προσεχτικά τον πάγκο του στην αγορά, μόνο που τώρα ήταν γεμάτος αίμα. Με επιδέξιες, έμπειρες κινήσεις, ολοκλήρωσε το δυσκολότερο μέρος της επέμβασης. Ευτυχώς, αυτή τη φορά δεν χρειάστηκε το ηλεκτρικό πριόνι. Έκοψε μια πολύ λεπτή φέτα με κινήσεις ακριβείας από το πάνω μέρος του κεφαλιού του. Κοίταξε το κομμένο του κεφάλι και κρυφογέλασε ενθυμούμενος εκείνο το επεισόδιο του Λουι Σι Κέη που τα μάτια της κούκλας που θέλει να κάνει δώρο στην κόρη του δεν βρίσκονται στις τρύπες τους και αναγκάζεται να την αποκεφαλίσει και να την τεμαχίσει. Την κούκλα, όχι την κόρη. Στη συνέχεια, το πιο δύσκολο κομμάτι της επέμβασης. Αρχικά με κουταλάκι, στη συνέχεια με νυστέρι και λαβίδες, έβγαλε σιγά-σιγά τα περιεχόμενα του εγκεφάλου του, τα εξέτασε προσεχτικά, διαπίστωσε το πρόβλημα και τα επανατοποθέτησε στη θέση τους, αφήνοντας έξω από τον εγκέφαλό του όλα τα ανέφικτα όνειρα, όσες επιθυμίες δεν θα πραγματοποιούσε ποτέ, όλα όσα ονειρεύτηκε ματαίως, μπας και πάψουν να τον βασανίζουν. Τα άφησε παρατεταγμένα στον πάγκο, πλάι στο κεφάλι του, μέχρι που άνοιξε η αγορά και ήρθαν οι υποψήφιοι πελάτες και διάλεγαν, άλλοι με πολλή σκέψη, άλλοι με λίγη, άλλοι με καθόλου, από την πραμάτεια, από τα όνειρά του και τις επιθυμίες του, τις παίρνανε, και τις κάνανε δικές τους, να τις χαρούν αυτοί αντί για τον ίδιο. Και πρόσεξε πως κάποιοι αγοραστές πήραν τα όνειρά του σαν να ήταν κάτι πολύτιμο και τα πραγματοποιήσανε πέρα από κάθε προσδοκία, κάποιοι μάλιστα με ιδιαίτερη ευκολία, άλλοι αφού για λίγο τα περιεργαστήκανε και παίξανε μαζί τους τα πετάξανε αδιάφορα στα σκουπίδια ενώ κάποια από τα όνειρά του παρέμειναν στα αζήτητα, δεν τα θέλησε κανείς, να προσπαθήσει να τα πραγματοποιήσει.

Αφού έκλεισε η αγορά και φύγανε οι πελάτες, προτού βάλει το κεφάλι του στη θέση του, διστακτικά, έβαλε μέσα και όσα όνειρα και επιθυμίες έμειναν στ’ αζήτητα.
Κι αύριο μέρα είναι, ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται

15 Απρ 2014

Οι χειρότεροί σου φόβοι θα επαληθευτούν

Ο άσημος αλλά μνήμων συγγραφέας υπέφερε από έντονη φοβία μην τυχόν ξεχάσει κάτι, οτιδήποτε, έγραφε από μνήμης αυτολεξεί μια ιστορία που είχε ο ίδιος αφηγηθει στο μεθυσμένο είδωλό του στον καθρέφτη για έναν ξεχασιάρη διάσημο συγγραφέα, που υπέφερε από έντονη φοβία ότι μια μέρα, μετά θάνατον, το έργο του θα ξεχαστεί κι εντέλει όντως το έργο του ξεχάστηκε μετά φριχτόν θάνατον, απανθρακωμένος στο γραφείο του ύστερα από πυρκαγιά, είχε ξεχάσει το μάτι της κουζίνας αναμμένο, ωστόσο μετά θανατον πολύ γνωστός έγινε ο άσημος αλλά μνήμων συγγραφέας της ιστορίας αυτής, που αυτος βρήκε φριχτό θάνατο πυροβολώντας το μεθυσμένο είδωλό του στον καθρέφτη επειδή ήξερε πολλά. Το παρόν αποτελεί περίληψη ενός χειρογράφου που βρέθηκε στα αποκαΐδια μιας πυρκαγιάς όπου οι αρχές ανακάλυψαν το πτώμα ενός απανθρακωμένου πυροβολημένου άνδρα που κανείς δεν θυμόταν ποιος είναι.
Εντέλει δεν του άρεσε η ιστορία αλλά τη δημοσίευσε λίγο πριν πατήσει το ντιλίτ και τη σκανδάλη.

13 Απρ 2014

Α βου η

Τα βράδια καθότανε στα σκοτεινά κι άκουγε από μακρια τη βουή της πόλης. Προσπαθουσε να αποφανθεί αν αυτο το διαρκές βουητό ήταν αποτέλεσμα όλων των αναστεναγμών αγανάκτησης πόνου ηδονης των κατοίκων ή αν ήταν ένα μείγμα τεχνητών θορύβων κατασκευασμένων σε μυστικά κυβερνητικά εργαστηρια με στόχο την κάλυψη των πραγματικών ήχων που κάνουν οι ζωντανοί.
Μετά σκέφτηκε πως όλα αυτα ήταν παντελώς βλακείες και τα έσβησε μονοκοντυλιά, κοντρόλ έη και ντιλίτ. Και συνέχισε να κάθεται στα σκοτεινα, να αφουγκράζεται μπας και ξεδιαλύνει τους ανθρώπους πίσω από τη βουή της πόλης.

12 Απρ 2014

Ανορεχτο ορεχτικό

Πεινούσε ετρωγε τα νύχια του μεχρι να ματωσουν. Στο στομα γευση μεταλλική. Μεταλλική κι η γεύση των νεφών. Εκεί περπατούσε. Ακολουθούσε μια χλωμη μορφή που τον καταδιωκε. Η χορωδια των ευτραφών θυμα απαγωγής ινστιτούτου αισθητικης αναισθητη στο καναβατσο τραγουδησε στο δικαστηριο, σε ιστιοφορο απανω στον βυθο του μπουκαλιου. Υπέρβαρος απέτυχε. Αποτυχημένος ξεχάστηκε με αλκοολ. Αλκοολικός δοξάστηκε. Αυτοκαταστροφικός τα κατάφερε αλλά δεν ήταν εκει να το δει. Ειχε χάσει από τα μάτια του τη χλωμή μορφή, που τον άφησε ήσυχο πια, και εν μέσω νεφών ετρωγε τις σαρκες του, αδύνατος πλέον ων.

4 Απρ 2014

Κλεμμένο

Ενας άνεργος βρίσκει στα σκουπίδια μια ηλεκτρική συσκευή, μια τηλεόραση ας πούμε, ή έναν φούρνο μικροκυμάτων, δεν έχει σημασία. Πάνω της ένα σημείωμα γράφει: “Δουλεύει ακόμη”. Ο ανέργος σκέφτεται: “Εγώ δεν δουλεύω πια”. Νιώθει άχρηστος, κατώτερος μιας ηλεκτρικής συσκευής που κάποιος άφησε στα σκουπίδια. Τουλάχιστον αυτήν τη συσκευή, που ακόμη δουλεύει, κάποιος θα την πάρει. Αυτόν, δίπλα στα σκουπίδια, αλλά χωρίς να δουλεύει πια, δεν θα τον πάρει κανείς. Νιώθει -όχι, ψέματα- είναι χαλασμένος. Τον κυριεύουν κάτι περίεργες τάσεις. Σπεύδει στο πλησιέστερο νοσοκομείο, ζητάει το σχετικό έντυπο, το συμπληρώνει και γίνεται δωρητής οργάνων. Την αμέσως επόμενη στιγμή, τινάζει τα μυαλά του στον αέρα.

Εχει και συνέχεια - κλικ.

2 Απρ 2014

Ποιος πίσω απ' τη βιτρίνα;

Χοντρός με τα πιτόγυρα ανά χείρας, δύο στον αριθμό, πιτόγυρα και χέρια, γεμάτος λύπη και λίπη, περαστικός έξω από γυμναστήριο, στάθηκε και κόλλησε τη μούρη του στο τζάμι-βιτρίνα, όπου συνήθως κάθονται και ασκούνται εν είδει διαφημίσεως τα ωραιότερα κορμιά, απολαμβάνοντας όχι μόνον βλέμματα κολακείας αλλά και ενδεχομένως κάποια έκπτωση ως αντάλλαγμα για τη διαφήμιση που προσφέρουν ασκούμενοι στου γυμναστηρίου τη βιτρίνα και ανεχόμενοι το θέαμα του χοντρού με τα λαδωμένα γεμάτα ψίχουλα μούσια που μασουλώντας αργά αργά κοιτούσε φθονερά σμιλεμένα κορμιά εν τη γενέσει τους όπως κάποιος κοιτάζει στις βιτρίνες ρούχα και κοσμήματα ακριβά και λιχουδιές και εδέσματα τρελά στα εστιατόρια· κούκλες της γυμναστηριακής βιτρίνας οι γυμναζόμενοι πάνω στο ποδήλατο, τροχάδην στο διάδρομό τους, αποπνέοντας υγεία, τον κοιτάζανε όχι ως αναμενόταν με αηδία αλλά με τα μάτια γεμάτα ζηλοφθονία για τα πιτόγυρα που εκράτη και απηλάμβανε κι έτσι πέρασαν το σημερινό τους απόγευμα χοντρός και γυμνασμένοι κοιτώντας ο ένας τον άλλον ζητώντας όχι ο ένας τον άλλον αλλά αυτό που είχε ο άλλος, υγεία και πιτόγυρα.

Από αύριο, δίαιτα: θα φτιάξει σαλάτα και θα τη φάει στη βιτρίνα κοιτώντας τον κόσμο να γυμνάζεται.

1 Απρ 2014

Χόρχε - Πάολο 1-0 στο ημίχρονο

Σαν τους κατά φαντασίαν ασθενείς, σαν τους υποχόνδριους, που νομίζουν ότι παρουσιάζουν όλα τα συμπτώματα όλων των ασθενειών, έτσι κι αυτός διαβάζοντας βιβλία έβρισκε στις σελίδες τους πάντα ένα δυο τρία κομμάτια του εαυτού του, όπως μολις τώρα, πριν από λίγο, στο Μυστικό Θαύμα του Μπόρχες, και σκέφτηκε ότι κι αυτός σαν τον Τσέχο μελλοθάνατο Χλάντικ επινοούσε διαρκώς, για να τα ξορκίσει, τα πιο αποτρόπαια περιστατικά, θανάτους, λιμούς, καταποντισμούς, σφαγές και ομιλίες του Βαγγέλη Βενιζέλου, και κάπως έτσι, έχοντας αυτά διαρκώς στο μυαλό, μπερδεύτηκε κι έφτασε να τα επιθυμεί πάρα πολύ, και τώρα μένει να φανεί αν ισχύει το κοελικό "αν επιθυμείς κάτι πάρα πολύ, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να συμβεί".