11 Ιαν 2012

Μισώ τον συμπότη που θυμάται*

Σήμερον, μία σταγόνα αλκοόλ στη βροχή αποκαλύψεων για το σκάνδαλο του Πανωπαιδίου (ή μήπως Πανωπεδίου; αλίμονο, όπως και στο γνωστό σκάνδαλο της μονής, αδυνατώ να αποφασίσω αν μιλάμε για παιδιά ή για πεδία, δόξης λαμπρά): μετά τον τερματοφύλακα-γιατρό, μετά τον σε κάποιους γνωστό ποιητή-τραγουδιστή, εχτές ηρθε στο φως της δημοσιότητας η ύπαρξη, κατόπιν δικής του κυνικής δημόσιας ομολογίας, του συγγραφέα-μπουζουκτσή!
Είναι καλό να δίνεις στον εαυτό σου και μια δεύτερη διάσταση, μια δεύτερη ευκαιρία - επί παραδείγματι οι περισσότεροι συγγραφείς, παλιότερα, ήταν και δημοσιογράφοι, τα δε "μπλοκάκια" ρεπόρτερς, κατά τη διαδικασία έναρξης επαγγέλματος, δηλώνουν επάγγελμα "συγγραφεύς", για να γλιτώνουν την καταβολή ΦΠΑ. Οι περισσότεροι εξ αυτών, είτε των δημοσιογράφων που δηλώνουν συγγραφείς, είτε των συγγραφέων που δηλώνουν δημοσιογράφοι, τυγχάνουν ή καταλήγουν αλκοολικοί.
Αλκοολικός δημοσιογράφος και συγγραφέας ήταν κι ο Τσάρλς Τζάκσον, αλκοολικός συγγραφέας είναι και ο ήρωάς του, Ντον Μπέρναμ, στο Χαμένο Σαββατοκύριακο, το οποίο έχει γυρίσει σε ταινία ο Μπίλι Γουάιλντερ. Χαμένο Σαββατοκύριακο, Lost Weekend στα αγγλικά, δεν είναι ακριβώς το τρελό γουίκεντ στου Μπέρνι, αλλά μια περίοδος ασωτίας, βουτιάς στο αλκοόλ και σε λοιπές ακολασίες. Συνήθως η φράση συναντάται στους τίτλους των ταμπλόιντ σχετικά με τον πολυτάραχο βίο διαφόρων σελέμπριτιζ. Ψάχνοντας περισσότερα για την καταγωγή της φράσης γέλασα πολύ όταν διαπίστωσα ότι το συγκεκριμένο μυθιστόρημα στην Ελλάδα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ερατώ - σκέφτηκα αμέσως "λογοπαίγνιο: εκδόσεις Ξερατώ, πόσο ταιριαστό για τον μέθυσο". Γέλασα επίσης διαπιστώνοντας ότι είναι πια εξαντλημένο, όπως εξαντλημένος ένιωθα κι εγώ μετά το πρόσφατο δικό μου Χαμένο Σαββατοκύριακο, μαζί με τον Χι τον Ξηροκάρπιο. Κι επειδή γέλασα πολύ με όλα αυτά, είπα να τα γράψω να γελάσουν κι άλλοι, αλλά τώρα δεν τα βρίσκω αστεία. Τι να πω, μάλλον μεθυσμένος θα ήμουν όταν τα σκέφτηκα.

* Σιγά μην το σκεφτόμουν μόνος μου αυτό - κλεμμένο είναι απ' το βιβλίο του Κ.Παπαγιώργη "Περί μέθης". Πρόκειται για μετάφραση του "Μισέω μνάμονα συμπόταν", φράση που έγραψε ο Λουκιανός, όχι Κηλαηδόνης, χαζούλη.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Φτου! Εγώ είμαι ο συμπότης που μισεί ο Λουκιανός. Αλλά δεν το κάνω επίτηδες.

ΠανωςΚ είπε...

Το θεμιτό είναι να θυμάσαι μόνο τις πομπές των άλλων, όχι τις δικές σου...