Για το τουίτερ έχει γράψει εξαιρετικά σε αυτό το ιστολόγιο ο αδερφός Σκορδοπούτσογλου.
Πρωτοχρησιμοποίησα το τουίτερ με αφορμή τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008.
Αποδείχθηκε μια απ' τις πιο αξιόπιστες και άμεσες πηγές ενημέρωσης.
Αργότερα, έγινε μια καθημερινή συνήθεια στα όρια του εθισμού.
Εχει πολλές πτυχές το τουίτερ, που δεν είναι της παρούσης.
Αλλο έχω στο μυαλό μου κανά δυο μέρες τώρα.
Είπαμε, το τουίτερ μεταξύ άλλων είναι μια άμεση, πρωτογενής, εν δυνάμει αδιαμεσολάβητη πηγή ενημέρωσης.
Ομως τι προϋποθέτει η ενημέρωση; Την παρουσία αυτού που ενημερώνει στα γεγονότα (πρόσφατο παράδειγμα οι πορείες της 6.12).
Ξαφνικά λοιπόν διαπιστώνω το εξής: ότι ασυναίσθητα κάποιοι συν-τιτιβιστές κάνουν αναμετάδοση των γεγονότων όχι ζώντας τα γεγονότα αλλά παρατηρώντας τα ως θεατές, αρα μετατρέποντας τα γεγονότα σε θέαμα, μέσω live streaming ή κάποιας κάμερας που 'χει βάλει ο Τριανταφυλλόπουλος, ή ακόμη χειρότερα αναμεταδίδοντας τα γεγονότα μέσα απ' τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μου συν-τιτιβίστρια η οποία αναμετάδιδε λες και βρισκόταν σε πορεία της περασμένης άνοιξης στην Αθήνα, ευρισκόμενη στην πραγματικότητα στο πισί του σπιτιού της στη Θεσσαλονίκη, παρακολουθώντας τα γεγονότα, βγάζοντας και πολιτικά συμπεράσματα, μέσα απ' την κάμερα του Μάκη του Ταρζάν.
Ακολούθως, μετά τα γεγονότα, μαζευόμαστε όλοι στο τουίτερ και συζητάμε για όσα έγιναν. Απίστευτη οργή εκδηλώνουμε εκεί πέρα, πχ για την αστυνομικη αυθαιρεσία, τόση που δεν μπορώ να μη σκεφτώ ότι αν την εκδηλώναμε στο δρόμο μπορεί να ρίχναμε και την κυβέρνηση.
Εννοείται πως ο καθείς κάνει ό,τι θέλει, ο καθείς εκφράζεται όπως θέλει όπου θέλει και στην τελική ποιος είμαι εγώ που θα τολμήσω να επιβάλλω κάποιον συμπεριφορικό κώδικα, κάποιους κανόνες χρήσης του τουίτερ, από τη στιγμή που ειμαι απ' τους πρώτους που θα σπάσουν αυτούς τους κανόνες; Εννοείται επίσης πως αδικώ κάποιους συν-τιτιβιστές μου. Αλλά βαρέθηκα να διαβάζω την οργή. Θέλω να δω την οργή μετουσιωμένη σε πράξεις.
ΥΓ. Τελευταίο: έτσι όπως πάμε, σε λίγο καιρό οι γύρω-γύρω φωτογραφίζοντες - απαθανατίζοντες τις πορείες θα είναι περισσότεροι απ' τους πορευομένους - διαμαρτυρόμενους. Φτάνει ρε παιδιά, δεν είμαστε όλοι φωτογράφοι. Μεγάλο όπλο η κάμερα και η φωτογραφική μηχανή. Εχει αποδειχθεί πολύ χρήσιμη. Δεν εχω πρόβλημα να τραβάμε όλοι όλους φωτογραφίες. Απλώς ενίοτε έχω την εντύπωση πως κάποιοι δεν συμμετέχουν στην πορεία, απλώς ασκούν το χόμπι τους. Και μη μυγιάζεσαι χωρίς λόγο, δεν έχεις εσύ τη μύγα, άλλοι την έχουν.
Πρωτοχρησιμοποίησα το τουίτερ με αφορμή τα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008.
Αποδείχθηκε μια απ' τις πιο αξιόπιστες και άμεσες πηγές ενημέρωσης.
Αργότερα, έγινε μια καθημερινή συνήθεια στα όρια του εθισμού.
Εχει πολλές πτυχές το τουίτερ, που δεν είναι της παρούσης.
Αλλο έχω στο μυαλό μου κανά δυο μέρες τώρα.
Είπαμε, το τουίτερ μεταξύ άλλων είναι μια άμεση, πρωτογενής, εν δυνάμει αδιαμεσολάβητη πηγή ενημέρωσης.
Ομως τι προϋποθέτει η ενημέρωση; Την παρουσία αυτού που ενημερώνει στα γεγονότα (πρόσφατο παράδειγμα οι πορείες της 6.12).
Ξαφνικά λοιπόν διαπιστώνω το εξής: ότι ασυναίσθητα κάποιοι συν-τιτιβιστές κάνουν αναμετάδοση των γεγονότων όχι ζώντας τα γεγονότα αλλά παρατηρώντας τα ως θεατές, αρα μετατρέποντας τα γεγονότα σε θέαμα, μέσω live streaming ή κάποιας κάμερας που 'χει βάλει ο Τριανταφυλλόπουλος, ή ακόμη χειρότερα αναμεταδίδοντας τα γεγονότα μέσα απ' τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μου συν-τιτιβίστρια η οποία αναμετάδιδε λες και βρισκόταν σε πορεία της περασμένης άνοιξης στην Αθήνα, ευρισκόμενη στην πραγματικότητα στο πισί του σπιτιού της στη Θεσσαλονίκη, παρακολουθώντας τα γεγονότα, βγάζοντας και πολιτικά συμπεράσματα, μέσα απ' την κάμερα του Μάκη του Ταρζάν.
Ακολούθως, μετά τα γεγονότα, μαζευόμαστε όλοι στο τουίτερ και συζητάμε για όσα έγιναν. Απίστευτη οργή εκδηλώνουμε εκεί πέρα, πχ για την αστυνομικη αυθαιρεσία, τόση που δεν μπορώ να μη σκεφτώ ότι αν την εκδηλώναμε στο δρόμο μπορεί να ρίχναμε και την κυβέρνηση.
Εννοείται πως ο καθείς κάνει ό,τι θέλει, ο καθείς εκφράζεται όπως θέλει όπου θέλει και στην τελική ποιος είμαι εγώ που θα τολμήσω να επιβάλλω κάποιον συμπεριφορικό κώδικα, κάποιους κανόνες χρήσης του τουίτερ, από τη στιγμή που ειμαι απ' τους πρώτους που θα σπάσουν αυτούς τους κανόνες; Εννοείται επίσης πως αδικώ κάποιους συν-τιτιβιστές μου. Αλλά βαρέθηκα να διαβάζω την οργή. Θέλω να δω την οργή μετουσιωμένη σε πράξεις.
ΥΓ. Τελευταίο: έτσι όπως πάμε, σε λίγο καιρό οι γύρω-γύρω φωτογραφίζοντες - απαθανατίζοντες τις πορείες θα είναι περισσότεροι απ' τους πορευομένους - διαμαρτυρόμενους. Φτάνει ρε παιδιά, δεν είμαστε όλοι φωτογράφοι. Μεγάλο όπλο η κάμερα και η φωτογραφική μηχανή. Εχει αποδειχθεί πολύ χρήσιμη. Δεν εχω πρόβλημα να τραβάμε όλοι όλους φωτογραφίες. Απλώς ενίοτε έχω την εντύπωση πως κάποιοι δεν συμμετέχουν στην πορεία, απλώς ασκούν το χόμπι τους. Και μη μυγιάζεσαι χωρίς λόγο, δεν έχεις εσύ τη μύγα, άλλοι την έχουν.
10 σχόλια:
Δίκιο έχεις, και εγώ αυτά σκεφτόμουν τη Δευτέρα, και παρότι (όπως είναι εμφανές) "Λιώνω" μέσα στο twitter καθημερινώς, την Δευτέρα "αραίωσα". Παρακολουθούσα για καμιά ενημέρωση, που και που κάνα RT, έγραψα και 2 tweets από πράγματα που είδα επιστρέφοντας σπίτι και σκεφτόμουν ακριβώς αυτό:
Τι νόημα έχει να κραυγάζω και να διαμαρτύρομαι εδώ μέσα, αφού δεν είμαι αυτόπτης;
πάντως αυτό που έχω καταλάβει είναι πως όσοι δεν κατεβαίνουν σε πορείες και προτιμούν να τις "δουν" μέσω net, είναι άνθρωποι που δεν θα κατέβαιναν ούτως ή άλλως.
δεν νομίζω πως το net ή το twitter κλείνει τον κόσμο στα σπίτια του. αλλά σίγουρα θέλει προσοχή όταν διαβάζουμε αναμεταδόσεις, όσο αναφορά την εγκυρότητα τους.
το twitter (και το net εν γένει σε μεγάλο βαθμό) είναι δημόσιος χώρος. Το καλό είναι πως ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει. το κακό είναι πως ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει :)
εγώ πάντως ήμουνα αυτόπτης σε άλλαγή πάνας-κάτω,τράβηξα φωτογραφίες διότι το μωρόν ήτο της κουλτούρας και απαιτούσε σκηνικό,αλλά επειδή δεν είμαι τουιτίστρια,τις κρατάω γιά πάρτη μου.χε χε χε.
με αρέσατε μπαγασόπουλα.
δ
καλα τα λες ασμ
και για μερικους απ τους λογους που αναφερεις διεγραψα τον λογαριασμο μου
πριν 1 χρονο
αλλα...με τις οποιες υπερβολες αποτελει πηγη ενημερωσης
πχ προχτες με το χασταγκ ντεμ κατι
ειδα πραγματα που δεν τα ειδα πουθενα
τουσ ζηταδες να μπαινουν στο μετρο και να στριμωχνουν πιτσιρικια στα σκαλια ...και αν ποδοπατουσαν κανεναν
θα εφταιγαν οι κακοι διαδηλωτες που δεν καθονται σπιτι τους και διαφορα αλλα ευτραπελλα
ο καθενας ας κανει το φιλτραρισμα του λοιπον
Αντιδρασέξ, μωρέ κι εγώ λιώνω στο τουίτερ (και παρασέρνω κι αλλους). Ασε που μπορεί να έχω κι άδικο. Κυρίως με τα ρούχα μου τρώγομαι, εξ ου και ο 'α πληθυντικός σε μεγαλύτερο μέρος του κειμένου.
comzeradd, καμιά φορά απλώς ενοχλούμαι όταν βλέπω κόσμο να χρησιμοποιεί το δημόσιο χώρο (τουίτερ) είτε για να παραπλανήσει-αποπροσανατολίσει είτε για να αυτοπροβληθεί και να στήσει καριέρα. Αλλά, όπως λες κι εσύ, καλώς και κακώς ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει.
Δήμητρα, ήτο ευτυ-χέστα-το το συναπαντημά μας. Τα τεκμήρια άμα θες μας τα στέλνεις και στα μέηλ μας.
Καπετάνκ, καλέ ναι! Κι εγώ το χρησιμοποιώ κάργα. Ολη μέρα είμαι συνδεδεμένος. Εθισμένος λέμε. Παντως θα ήταν καλό να επέστρεφες στην τουιτλάνδη, αν είχες τον απαιτούμενο χρόνο και τη διάθεση δηλαδή.
Συμφωνώ απόλυτα με τον ΠάνωΚ. Αλλά: Νομίζω όλη η ουσία είναι στο σχόλιο του Καπετάνιου. Αυτό που περιγράφει ο ΠάνωΚάτως είναι κάτι που κάνω και εγώ όταν είμαι σε πορείες. Αλλά το κάνω όταν διαπιστώνω ότι στο τάιμ λάιν δε το κάνει κανένας άλλος ή είναι σε άλλο σημείο. Έχω τύχει σε πορεία που όλοι έγραφαν οπότε το θεώρησα περιττό να το κάνω και εγώ. Νομίζω θα πρέπει μετά τον μπάτσο που έχουμε μέσα μας πότε πότε να σκοτώνουμε και το δημοσιογράφο. Δηλαδή ναι και εγώ θεωρώ σημαντικό όταν είμαι κάπου να ενημερώνω για αυτούς που δε μπορούν να είναι εκεί. Αλλά να καταλαβαίνουμε ότι πιο σημαντικό είναι να περνάνε τα γεγονότα και όχι να δείξουμε ότι τα περνάμε εμείς.
Να βρούμε το μέτρο.
Demetrat σ' αγαπάμε βρε!Κράτα τις εικόνες της αλλαγής. Κάποια μέρα θα τις πουλήσεις πολλά λεφτά. Αυτό το παιδί θα γίνει διάσημο...
Ιωάννης
ο κώλος του παιδιού άι πρεζιούμ θα γίνει διάσημος , διότι ο ενκέφαλος είναι χωμένος στον περιοδικό τύπο.
:)
δ
Πάνως
Όταν γυρίσω με το καλό (σε καμμιά βδομάδα στην έδρα μου )που θα έχω όλα τα εξαρτήματα της μηχανής, θα σας τα στείλω.Το μόνο κακό είναι πως η μηχανούλα δεν έπιασε την άνεση της κίνησης.Τον αέρα ρε παιδί μου.
:)
δ
τώρα θα μου πεις, τι γράφεις κι εσύ 7 μέρες μετά. Τι 7 μέρες, τι 100 χρόνια όταν μιλάμε για τον κόσμο του RSS και του Twitter.
Αλλά να, σήμερα που δε μπορούσα να είμαι στην πορεία, μπήκα λίγο twitter (το οποίο παρ όλο που παρακολουθώ κανα ταγκ περιστασιακά, το θεωρώ υπερτιμημένο και το απεχθάνομαι αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση) να δω τι γίνεται.
Ήθελα να πω δλδ πως δεν είναι οτι όσοι διαβάζουν από το T, δεν θα κατέβαιναν ούτως ή άλλως. Μερικές φορές απλά δεν μπορείς να κατέβεις.
Τις 17 δραχμές μου ήθελα να βάλω κι εγώ για τον ιστορικό του μέλλοντος που θα γκουγλίσει και θα πέσει πάνω στο ποστ σα να λέμε.
ΥΓ1. Εντάξει τώρα μη λέμε κι ότι θέλουμε. Άλλοι προσπαθούν να κάνουν καρριέρα, κι άλλοι πλερώνονται για το τιτίβιζμα χάρη στη συμμετοχική δημοκρατία -μεγάληχάρητης.
ΥΓ2. Έπιασε χειμώνας και κείνο το τσίπουρο έχει γίνει ουίσκι και θα ξαναγίνει τσίπουρο όπως πάμε ρε πανωκάτε ναουμ είπαμε λέμε.
Αγαπητέ τέκη, το ζήτημα του τσίπουρου είναι αλήθεια πως το εγάμησα ελαφρώς και βαρέως... Θα επανορθώσω.
Οι αναρτήσεις ποτέ δεν παλιώνουν και πάντα δέχονται σχόλια.
Δεν κατακρίνω αυτούς που για τον αλφα ή βήτα λόγο δεν μπροούν να πάνε στην πορεία και ενημερώνονται απ΄το τουίτερ. Κατακρίνω αυτούς που ενημεώνουν για την πορεία από τον καναπέ τους.
περισσότερα από κοντά!
Δημοσίευση σχολίου