21 Ιαν 2010

Σταθερές αξίες


Όσο και αν μοιάζει εμμονή στο παρελθόν νομίζω ότι κάθε άνθρωπος που έχει μεγαλώσει στα 80's οφείλει στον εαυτό του μια συναυλία των Depeche Mode (και ας κοστίζει ένα 50άρικο). Τι και αν σταφίδιασαν (ο Μάρτιν κυρίως) τι και αν πενηντάρισαν, τι και αν ο καινούριος δίσκος τους είναι επιεικώς αδιάφορος... Κάποιες μπάντες δε χρειάζονται έναν ακόμα καλό δίσκο για να προκαλέσουν λαϊκό προσκύνημα. Αρκεί το κούνημα του Ντέιβ πάνω στη σκηνή που με μια κίνηση μπορεί να κάνει δεκάδες χιλιάδες να παραληρούν και η συνθετική έμπνευση του Μάρτιν: Το "Enjoy the silence" συμπλήρωσε μια εικοσαετία λοιπόν.



Παρίσι, στάδιο Μπερσί, Ιανουάριος 2010





Υ.Γ. Οι φόβοι μου δεν επαληθεύτηκαν: έπαιξαν μόνο 3 καινούρια κομμάτια. Ένα γεμάτο μουσικό δίωρο, ένα γεμάτο γήπεδο χωρίς κάπνα, χαλαρή είσοδος στο χώρο χωρίς σπρωξίδι, δύο λεπτά από το μετρό. Η Ντιντι μιούσικ τι παραπάνω προσφέρει που χρεώνει τους DM 80 ευρώ στη Μαλακάσα;

1 σχόλιο:

ΠανωςΚ είπε...

Τα ίδια ρούχα φοράει σε κάθε κονσέρτο το τζόβενο;

http://farm5.static.flickr.com/4042/4292677613_a6eda930cd_o.jpg

http://farm3.static.flickr.com/2730/4292677659_553db35c98_o.jpg

Η φωτόζ απ' τη συναυλία προ δεκαημέρου στη Βουδαπέστη. Δεν πήγα εγώ, εννοείται. Πήγε το ρόιτερ.