Ο Μανόλης

H οργή ξεχείλισε, ποτάμι που δακρύζει σ' ένα τοπίο στην ομίχλη, συμπαρέσυρε τον γεννημένο ημέρες του '36, επιδιδόμενο στο μετέωρο βήμα του πελαργού μελισσοκόμο, ονόματι Μανόλη, μέλος θιάσου, που ανέβαζε αναπαράσταση της ζωής του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και παρουσιαστή κυνηγητικής εκπομπής στα βραχέα, που κλήρωνε ταξίδι στα Κύθηρα με επιστροφή στην Αθήνα, στον Παρθενώνα. Κι ύστερα από μια αιωνιότητα και μια μέρα, καταλάγιασε η σκόνη του χρόνου κι εγένετο σιωπή.

Ο μάχιμος ρεπόρτερ Πάνος Περπατημένος αποκαλύπτει

Σήμερον, το απομεσήμερον, ύστερα απ’ τις πρόσφατες αυξήσεις του οασθικού αντιτίμου σε λεπτά ογδοήκοντα από λεπτά εξήκοντα, πραγματοποιήθη παρ’ εμού του ιδίου μοναχική πεζοπόρος πορεία διαμαρτυρίας κατά της ακρίβειας, του μνημονίου, της κυβέρνησης, κατά της διά βίου μόρφωσης, επιμόρφωσης και συμμόρφωσης, γενικότερα μια πορεία ενάντια σε όλα. Η μοναχικότης της πορείας ήτο αυτοσκοπός προκειμένου να διατηρηθεί απαρεγκλίτως η ιδεολογική καθαρότης εις τα θέσεις εμού του ιδίου αλλά και διότι δεν ευρέθησαν έτεροι συνοδοιπόροι λόγω του παρατόλμου του εγχειρήματος. Η πορεία εξεκίνησε στις 15.58 απ’ τον ανελκυστήραν πολυκατοικίας εις την Ανω Ηλιούπολην για να καταλήξει πενήντα λεπτά αργότερα εις έτερον ανελκυστήραν γραφειακού συγκροτήματος εις την οδόν Μοναστηρίου, έχων διανύσει απόστασιν χιλιομέτρων τεσσάρων και μισού. Παρά τις περί του αντιθέτου αρχικάς προθέσεις και την σκαρίφησιν των εμπνευσμένων συνθημάτων «Λαέ περιπάτει, όλα είναι μια απάτη», «Εμπρός λαέ με γρήγορο το βήμα, αιωνίως μην είσαι θύμα» και «Εν δυο πούτσα», η πορεία ήτο σιωπηλή διότι πολύ σύντομα εβγήκε η γλώττα απ’ το παριστάμενο πλήθος του ενός, εμού του ιδίου, ένεκα η κούρασις και η παρά την λιτότηταν παχυσαρκία, βλέπεις...
Κατόπιν τούτου, ραγδαίαι αναμένονται οι εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό.
Τις παρακολουθούμε με κομμένην απ’ το πολύ περπάτημα ανάσαν.

Η φαντασία οφείλει να είναι αντιεπιστημονική - αντιεξουσιαστική

Η ορχήστρα στ' ασανσέρ της Υπηρεσίας έπαιζε Μπαχ, όταν ξάφνου εξαπέλυσαν επίθεση fap τα μεταμφιεσμένα τσιράκια του ΓΑΠ. Έκανα λαβή-σαχ και ξεγλίστρισα με κίνηση ματ νιώθωντας ένα απροσδιόριστο αίσθημα Αϊ-Δίας, μεγάλη η χάρη του. Γνώριζα την ξαφνική, ανεξέλεγκτη και πηγαία ανάγκη των τσιρακίων να αυνανίζονται εξαγριωμένα επειδή ο χρόνος είναι πολύτιμος και πού καιρός τώρα για αντιπαραγωγικές, μη δημιουργικές, μη κοινωφελείς μαλακίες, στάσου για μία στα γρήγορα. Ανασυγκροτησθείς ταχέως βγήκα έξω στον κρύον παγερόν αέρα. Κασκολίστηκα και παλτοσφίχτηκα, ισιοκορμώμενος και βαθυπνεύστης. Ημουν κυνηγός, μια έννοια διεστραμμένη, ένα πρόσωπο που παρακολουθεί όσους διαβιούν άσκοπα, αντιπαραγωγικά. Μια caps lock φωνή αντήχησε στην κεφαλή μου, στο κενό μεταξύ του αριστερού και του δεξιού αυτιού: «Φύγε από κοντά μου, την έχεις δει ο απόλυτος σταρ της εποχής, εγκεφαλικός Αϊνστάιν με πέος Φρανκεστάιν». Στάθηκα ενώπιον του στρατεύματος:
"Ζήτω η λογική!". Αρχηγού παρόντος πάσα στον φούνταριστο που κρατά μαχαίρι και γκολ γκερλ.
"Ζήτω!". Ρε φίλε, σε χωροχρονομηχανή έχω μπει;
"Ζήτω ο ρεαλισμός!". Μέσα στο τρόλεϊ φορώντας τα μαγικά της ρόλεϊ καθόταν μια παίκτρια του βόλεϊ.
"Ζήτω!". Καλά ήταν. Είχαν ψυχή τα σκασμένα.
"Ζήτω η επιστήμη!". Άνθρωποι: αγοράζουν κούπες, μπλουζάκια και μαγνήτες που τους βάζουν στο ψυγείο για να μαζεύονται οι απλήρωτοι λογαριασμοί.
"Ζήτω!" Τα ζήτω τους πλημμύρισαν το χώρο, έγιναν απρόσωπα κορμιά που στα χέρια με σηκώσαν, κι εγώ ψίχουλα τούς χάριζα και λάμες ξουραφιών, και τους έλεγα πως, αφού κόψανε το κάπνισμα, επειδή ο καπνός τον άνθρωπο σκοτώνει, δεν κόβουνε τις φλέβες τους καλύτερα;

Έβρος

Φανταστείτε ένα χωματόδρομο.
Το κάνατε;
Ωραία.
Τώρα βάλτε άλλον ένα χωματόδρομο, παράλληλο στον πρώτο.
Εντάξει;
Πολύ ωραία.
Φανταστείτε επίσης ότι τους δυο δρόμους χωρίζει ένα κομμάτι πρασινάδα...ξέρω γω...30 έως 50 εκατοστών. Αυτό και μόνο αυτό.
Εντάξει;
Πολύ ωραία.
Μόλις έχετε καταλάβει πως είναι τα μοναδικά χερσαία σύνορά μας με την Τουρκία.
Υπερβάλλω;
Όχι. Ρωτήστε όποιον φίλο σας έχει υπηρετήσει τον Έβρο και έχει πάει μια βόλτα προς τα εκεί.
Καστανιές, Βύσσα είναι οι μεγαλύτερες περιοχές που πιάνουν τα χερσαία, επαναλαμβάνω τα μοναδικά χερσαία, σύνορα μας με τους γείτονες. Σε όλην την υπόλοιπη συν οριογραμμή υπάρχει το ποτάμι και μετά το Αιγαίο.
Όλα κι όλα 7 χιλιόμετρα. Από τις Καστανιές-όπου υπάρχει τελωνείο και από όπου πρέπει να περάσεις για να πας στην Αδριανούπολη-έως την λεγόμενη πράσινη πόρτα.
Όλα κι όλα 7 χιλιόμετρα.
Ναι έχω και φωτογραφίες. Όλοι όσοι έχουν πάει εκεί έχουν φωτογραφίες. Αλλά σιγά μη τις βάλω εδώ και δώσω την καλύτερη αφορμή σε όσους θέλουν να χτίζουν τείχος για να πουν ότι τα κακά μπλογκ δίνουν πληροφορίες για τα σύνορα μας. Αμ δε.
Αυτό που περιέγραψα πιο πάνω είναι λοιπόν η περιοχή για την οποία έχει γίνει τόσο μεγάλη συζήτηση τις τελευταίες ημέρες.
Πριν συνεχίσουμε να πούμε κάποιες λεπτομέρειες.
Αρχικά, αν δε κάνω λάθος με τη συνθήκη της Λοζάνη αλλά πάλι δεν είμαι σίγουρος, είχε οριστεί ότι τα σύνορα μας με τους Γειτόνους θα είναι το ποτάμι και μόνο αυτό. Όμως οι Μεγάλες δυνάμεις (my ass) είπαν ότι λόγω των ζημιών που είχαμε προκαλέσει στους Τούρκους έπρεπε να τους καταβάλλουμε αποζημιώσεις. Την ουρά τους απ έξω γιατί τη βγάλανε και πως δε ξέρω αλλά είναι άλλη κουβέντα αυτή. Επειδή ήταν κάμποσα εκατομμύρια ελβετικά φράγκα η αποζημίωση και εμείς δε τα είχαμε, συμφωνήθηκε να παραχωρήσουμε κάποια εδάφη παραπάνω. Έτσι τα σύνορα μας στη συγκεκριμένη περιοχή κάνουν μια στροφή. Κάτω από την Αδριανούπολη (Εντιρνέ νομίζω τη λέν αυτοί) και μπροστά από τις Καστανιές. Στους Τούρκους πέρασε έτσι το Κάραγατς, οι Έλληνες της πόλης αυτής δημιούργησαν στη συνέχεια την Ορεστιάδα γι αυτό και η πόλη αυτή έχει λιγότερα από 100 χρόνια ιστορίας, και κάποια άλλα χωριά, νομίζω το Κουμάχ και άλλο ένα που μου διαφεύγει τώρα (ίσως η Μπόσνα). Από τα άλλα δυο χωριά προέκυψαν η Βύσσα και οι Καστανιές. Η Ορεστιάδα απέχει κάποια χιλιόμετρα από τη συνοριογραμμή, ενώ τα δυο χωριά είναι δίπλα ακριβώς. Ίσως τα χωριά αυτά δημιουργήθηκαν από τους ανθρώπους αυτούς επειδή κατασκήνωσαν αρχικά εκεί και έμμειναν περιμένοντας ότι θα επιστρέψουν σύντομα. Εδώ το λίνκ από το Google maps. Θα δείτε τα χωριά όπως σας είπα και μια άσπρη γραμμή που αποτελεί τα σύνορα. Θα διαπιστώσετε ότι από τις Καστανιές μέχρι και λίγο μετά τη Μπόσνα είναι εκτός ποταμού και μετά συνεχίζει με το ποτάμι.
Είδατε;Δε χρειάστηκαν καν οι φωτογραφίες. Υπάρχει το Google.
Εδώ για παράδειγμα βλέπετε από αριστερά μια μικρή σκεπή και πίσω ακριβώς κάτι που η σκιά του είναι μεγάλη.
Είναι Ελληνικό παρατηρητήριο. Απέναντι, στα δεξιά, δίπλα σε ένα δέντρο, το Τουρκικό παρατηρητήριο. Στο κέντρο είναι ο δρόμος που λέγαμε πριν. Από αριστερά Ελλάδα, από δεξιά Τουρκία.
Στη μέση πρασινάδα. Με τα πόδια περνάς.
Λεπτομέρειες τώρα που κάνουν τη διαφορά.
1. Πρώτα από όλα είναι αλήθεια ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα οι λαθρομετανάστες περνούν σωρηδόν. Οι στρατιωτικοί της περιοχής έχουν απηυδήσει. Οι Φρόντεξ μόνο γέλια προκαλούν. Αλλά από εκεί περνούν;
2. Οι φαντάροι έχουν εντολή να ρίξουν στα τρια αλτ τη μέρα και στο ένα αλτ τη νύχτα. Πέρα από αυτό δεν έχουν καμία απολύτως, αλλά καμία όταν λέμε, εκπαίδευση σχετικά με το τι πρέπει να κάνουν.
3. Οι συνοριοφύλακες της ελληνικής αστυνομίας που έχουν επιστρατευτεί στο παρελθόν είναι ανύπαρκτοι. Ήταν τέτοια η βαριεστημάρα που αντιμετώπιζαν τα πράγματα που οι στρατιωτικοί της περιοχής θεωρούσαν ότι κάνουν τη δουλειά τους και δυσανασχετούσαν.
4. Οι πύργοι, τα παρατηρητήρια, της δικής μας πλευράς κλείνουν με τη δύση του ηλίου. Οι φαντάροι, 2 τον αριθμό που περνούν την ώρα τους εκεί γυρίζουν στο φυλάκιο, περίπου 500 μέτρα πιο πίσω. (Τα τουρκικά παραμένουν ανοικτά όλο το βράδυ). Το βράδυ κάνουν σκοπιά, ανα δυο, έξω από το φυλάκιο. Ο ένας κατά κανόνα κοιμάται. Φυσικά, όχι επειδή έτσι του είπαν. Απλώς μοιράζουν το δίωρο και κοιμάται ο καθένας από μια ώρα.
5. Τα φυλάκια απέχουν μεταξύ τους αρκετά χιλιόμετρα.
6. Επίσης τα φυλάκια είναι, συνήθως, πίσω ακριβώς από τα ναρκοπέδια.
Τώρα, τι παίζει με τις νάρκες;
Υπάρχουν 2 ειδών νάρκες. Αυτές που είναι για το προσωπικό και αυτές που είναι για οχήματα. Οι πρώτες είναι παράνομες και γι αυτό υπάρχει τάγμα εξόρυξης ναρκών ξηράς, γνωστό ως Τ.Ε.Ν.Ξ.
Τα ναρκοπέδια ήταν για χρόνια ξέφραγα αμπέλια. Υπήρχε γύρω μια υποτυπώδης περίφραξη αλλά τίποτα σπουδαίο. Όταν εκεί ήταν ο σημερινός ΓΕΣ (περίπου 5-7 χρόνια πριν αν δε κάνω λάθος όπως και δε θυμάμαι το όνομα του κάτι σε κυπριακό μου θύμιζε πάντως και βαριέμαι τώρα να ψάχνω) έπειτα από απανωτά περιστατικά, απαίτησε τα ναρκοπέδια να περιφραχτούν με διπλή κονσερτίνα (το αγκαθωτό πλέγμα που συνήθως είναι ψηλά στις περιφράξεις) κάτω και πάνω από την περίφραξη και να ενισχυθεί η περίφραξη αλλά και τα προειδοποιητικά σήματα. (Δεν είμαι στρατόγκαβλος αλλά το ξέρω το θέμα αυτό από έγκυρη πηγή και οφείλω να το αναγνωρίσω ότι κάτι έγινε αν και δε ξέρω επίσημα αν τελικά οι τραυματισμοί ή ακόμα χειρότερα οι θάνατοι έγιναν λιγότεροι. Ακόμα έχω ανοικτή παρένθεση ε; Πω ρε το έχω αυτό ανοίγω μια παρένθεση και ξεχνάω να τη κλείσω. Ε, κλείσ' τη. Ναι δίκιο έχεις τη κλείνω). Ήταν κοινό μυστικό ότι οι λαθρέμποροι (γιατί εκεί δε διακινούνται μόνο ψυχές) πολλές φορές έστελναν τους μετανάστες από τα ναρκοπέδια πείθοντας τους ότι δε θα πάθουν τίποτα.
Είναι πολύ πιθανό τώρα να μην υπάρχουν στην περιοχή νάρκες πλήξης προσωπικού.
Σας παραθέτω πάντως ιστορία όπως μου την περιέγραψε άνθρωπος που ήμαστε μαζί στο στρατό, έχουμε ακόμα επαφή και ήταν στη σκοπιά όταν πενήντα μέτρα μπροστά του έσκασε νάρκη που πάτησε κάποιος άτυχος μετανάστης.
"Φίλε έγραφα μήνυμα στο κινητό. Ήταν γύρω στις 2 το πρωί. Ο άλλος κοιμόταν. Ξαφνικά λες και έκανε σεισμό. ΜΠΑΜ!Για ώρα βούιζαν τα αυτιά μου. Αλλά ούτε λάμψη ούτε φωτιά ούτε τίποτα τέτοιο. Μόνο δυνατός κρότος. Μετά έσκασαν μύτη όλοι. Στρατηγοί ιστορίες και τέτοια. Είπαν ότι ο ένας κόπηκε στη μέση, ο άλλος έχασε όλο το μπροστινό μέρος του κορμιού του. Μόνο μπισκότα είχαν μαζί τους".
Είναι γνωστό επίσης ότι αυτές οι νάρκες δε σκάνε στο έδαφος. Σηκώνονται περίπου ένα με ενάμιση μέτρο στον αέρα και σκάνε σα χειροβομβίδα.
Επιπλέον τα 7 αυτά χιλιόμετρα σαρώνει ένα ειδικό ραντάρ σα κάμερα. Λέγεται Μπόρα. Είναι πάνω σε τρίποδο, όπως ακριβώς μια κάμερα. Ζουμάρει απίστευτα και πιάνει όλη την περιοχή.
Αλλά...κάποιες ώρες κλείνει. Για να μη γράφει ώρες.
Σε γνωστό ντοκιμαντέρ είδα πλάνα με μετανάστες να τρέχουν σε χωράφια και η εικόνα να είναι "κάπως". Κόβω το απο αυτό μου ότι είναι από το Μπόρα και κάποιοι το έχουν δώσει στο δημοσιογράφο. Αυτό όμως είναι ΜΟΝΟ μια προσωπική εκτίμηση. Δε ξέρω κάτι γι αυτό.
Επίσης αυτό που ακουγόταν έντονα όταν ήμουν εκεί, ήταν ότι η πλευρά μας κάνει κρυφά επαναπροωθήσεις ανθρώπων που πέρασαν τα σύνορα. Δηλαδή παράνομα, με κρυφές επιχειρήσεις τους στέλνουν πίσω στη Τουρκία. Φυσικά και τίποτα δε προσφέρει αυτό. Αυτοί οι ίδιοι μπορεί να ξαναπεράσουν την επόμενη μέρα. Απλώς εκείνη την εποχή αν γινόταν αυτό, λένε πάλι οι ίδιες φήμες, δε καταγράφονταν επίσημα άρα είχαμε λιγότερους στα χαρτιά να έχουν περάσει κάποιες μέρες τα σύνορα. Βέβαια οι φήμες έλεγαν επίσης ότι είχε γίνει ένα τεράστιο τούνελ που περνάει κάτω από το ποτάμι και βγαίνει μπροστά από την Αδριανούπολη για να περάσουν λέει τα τανκς ("δεν είναι τανκς βλάκα είναι τεθωρακισμένο") μας και να πλήξουν την πόλη...Επίσης η γνωστή ιστορία με το δόκιμο που βρέθηκε νεκρός επειδή δεν έφυγε ενώ άκουσε τα τύμπανα (άλλος αστικός μύθος τα τύμπανα...) η κλασσική αυτοκτονία στη σκοπιά και άλλα.

Μετά από όλα αυτό είναι το ποτάμι. Εκεί, πολλά γίνονται. Είναι περιοχές που τις περνάς με τα πόδια το καλοκαίρι.
Αναρωτιέμαι λοιπόν που θα χτίσει το τοίχο του ο Παπουτσής. Πάνω στο ποτάμι; Ή μήπως στο δρόμο που είπαμε πριν; Και τι θα εξυπηρετεί; Ποιός θα το φυλάει; Γιατί και πάλι θα χρειαστεί φύλαξη. Ο τοίχος από μόνος του δε φτάνει. Άρα ή μαλακίες λέει ο παίκτης του υπουργείου...ή κάτι άλλο παίζει. Αλλά δε ξέρω τι.
Όπως και να χει δε συμφωνώ σε καμία περίπτωση με όλο αυτό το σκηνικό που έχει στηθεί. Δε μου αρέσουν οι τοίχοι. Υποτίθεται ότι είμαστε μια Ευρώπη χωρίς σύνορα. Αλλά μόνο οικονομικά όπως αποδεικνύεται. Έχω να προσθέσω και το εξής:
Ξαφνικά λέει τα στοιχεία δείχνουν ότι από το Αιγαίο δε περνάνε πια γιατί λέει είναι καλύτερη η φύλαξη. Εγώ αδυνατώ να το πιστέψω. Θα κάνω μια ερώτηση με το φτωχό μου μυαλό και θα ήθελα να μου απαντήσει όποιος ξέρει. Μπορούν δηλαδή να φυλάξουν μια θαλάσσια περιοχή απέραντη και όχι μια χερσαία η οποία έχει και το ραντάρ που είπαμε πιο πάνω;
Τες πα το ποστ αυτό το έγραψα για να δώσω μια εικόνα της περιοχής σε όσους δε τη ξέρουν για να βγάλουν τα συμπεράσματα τους για τον τοίχο του Παπουτσή που ελπίζω να γίνει κάτι σαν την τρύπα του Κούβελα.
Ξεκαθαρίζω για όσους δε με ξέρουν μέσα από εδώ ότι με ενδιαφέρει η αλληλεγγύη. Κανείς δεν αποφασίζει να περπατήσει χιλιάδες χιλιόμετρα και να ρισκάρει έτσι τη ζωή του αν έχει καλύτερη εναλλακτική. Τη λύση μακάρι να μπορούσα να τη δώσω εγώ. Αν μπορούσα θα το είχα κάνει. Δε το παίζω εδώ ξερόλας. Αυτό που με νοιάζει όμως είναι η όποια λύση να ξεκινά από το ότι πρέπει κάποιοι να βοηθηθούν. Και να μη ξεχνάμε πόσοι από τη δική μας χώρα πήγαν παράνομα σε άλλες χώρες για να βρουν καλύτερες συνθήκες. Για να μη πω ότι θα πάνε και τώρα. Και μην ακούσω τις μαλακίες ότι οι δικοί μας πήγαν και διέπρεψαν. Ναι, όλοι ήταν τα καλύτερα παιδιά.
Σας αφήνω γιατί πρέπει να κοιμηθώ. Είμαι λιώμα είναι 12.00 και αύριο έχει ξύπνημα πολύ νωρίς για να προλάβουμε οικογενειακώς το αεροπλάνο που θα μας παει στη Κρήτη.
Τσάο.

Τουρλουμπούκιον, το ιδεολογικοεορταστικόν

ΠΑΣΟΚ αγαπά μετανάστες. Κάνει και σχετικό νομοσχέδιο. ΛΑΟΣ τα χώνει στο ΠΑΣΟΚ που αγαπά μετανάστες. ΛΑΟΣ στηρίζει ΠΑΣΟΚ στο μνημόνιο. ΠΑΣΟΚ διά Θ.Παγκάλου αναγνωρίζει ΛΑΟΣ ως την μόνην σοβαρήν και υπεύθυνην αντιπολίτευσιν. ΠΑΣΟΚ διά Χρ.Παπουτσή υψώνει φράκτες και ετοιμάζει πολιτισμένα, σοσιαλιστικά, δημοκρατικά πογκρόμ κατά μεταναστών. Ενα ακόμη δάκρυ κυλάει στο μάγουλο του Βούγια. Πέφτει να συναντήσει τα υπόλοιπα που 'χει κατά καιρούς χύσει, λίμνη σχηματίζουν πικρή για τον Γιωργάκη να κάνει εξάσκηση στο κανόε καγιάκ. Ο Πάγκαλος έχει βαρυστομαχιά. Πέρδεται και ρεύεται μακαρίως. Ο Παμπούκης ανάβει τσιγάρο μέσα στου Μαξίμου. Ο Γερουλάνος βλέπει παραστάσεις και δείχνει ωραία στο φακό. Η Βασούλα καταθέτει πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης. Στη σχετική ψηφορία στηρίζει την κυβέρνηση. Ο Μίμης Ανδρουλάκης, προσκεκλημένος στο Κρήτη Τιβί, απευθύνει κάλεσμα για ξεσηκωμό των γερμανών εργατών κατά της σατανικής Μέρκελ ως ενδειξη αλληλεγγύης στη δοκιμαζόμενη Ελλάδα.

Αφεντικό δεν καταβάλλει το δώρο στους εργαζομένους. Οι εργαζόμενοι καταφεύγουν στο τοπικό εργατικό κέντρο. "Σας χρωστάει πέρα από το δώρο τίποτε άλλο; Όχι; Ε τότε μήπως να τον βοηθούσατε κι εσείς λίγο ρε παιδιά;". Τ' αφεντικό κλαίγεται στους εργαζόμενους. Τελικά βρίσκεται μία κάποια λύσις. Οι εργαζόμενοι υπογράφουν ότι καταβλήθηκε το δώρο. Θα το πάρουν σε εβδομαδιαίες δόσεις των εκατό ευρώ.

Και να το ξέρεις, άμα σού διαρρήξουν το σπίτι, ξένοι το κάνανε ή ναρκομανείς, ή και τα δύο. Τουλάχιστον από την κρίση ένα καλό θα βγει: οι ξένοι φεύγουν. Οσους δεν φύγουν θα τους διώξει ο Παπουτσής. Και αφού ξεμπερδέψει με τους ξένους, θα περιλάβει και τους ναρκομανείς. Και μετά κανείς δεν θα κάνει μπούκες στα σπίτια μας. Διότι πολυτιμότερο απ' την πλάσμα τηλεόρασή μας τίποτε δεν έχουμε.