Ο επίμονος κηπουρός

Σε πρόσφατο σχόλιό του ο Σκύλος της Βάλια Κάλντα θυμήθηκε τον Τζον Λε Καρέ, συγγραφέα του "Επίμονου Κηπουρού". Εγώ με τη σειρά μου θυμήθηκα τον κ. Παρασκευαΐδη...

Χτίστες
μπρος, με καρδιά γεμάτη φως

κι ο Χριστός, θα
μας είναι οδηγός.

Με τα φτυάρια μας,
τις αξίνες μας, προχωρούμε μες τη γη

για να φτιάξουμε
για να χτίσουμε μια καινούργια ροδαυγή

(Ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος εκτελεί τη χορογραφία χαρωπού άσματος των κατηχητικών της δεκαετίας του '80.)

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος φυτεύει μια ελιά στο Κέντρο Ελληνισμού του Ιδρύματος ΔΑΜΙΑΝΟΥ στο Λουτράκι, Πέμπτη 31 Μαΐου 2007. Το Κέντρο Ελληνισμού του Ιδρύματος ΔΑΜΙΑΝΟΥ επισκέφθηκε ο Αρχιεπίσκοπος όπου έκανε τα αποκαλυπτήρια του αγάλματος του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου βασιλέως του Βυζαντίου. ΑΠΕ ΜΠΕ/ΑΠΕ ΜΠΕ/ΒΑΣΙΛΗΣ ΨΩΜΑΣ

ΤΟ ΔΙΧΤΥ

Στο δίχτυ που πιαστήκαμε

μου ' ρθε ξαφνικά η πεθυμιά να φάω

σαν τηγάνι τα κορμιά μας και η θάλασσα το λάδι

για να μας βράσουν οι θεοί και να χορτάσουν τα σκυλόψαρα.

Ότι αγνάντευα από παλιά με τρώει εμπρός μου

κι αν πάρω ένα νόμισμα για να δωροδοκήσω κύματα

θα ξεγελαστώ και θα νομίσω πως βλέπω τον εαυτό μου

μικρό παιδί να βάζει ξόβεργες για να τσακώσει χρόνους.

Δεν πρόκαμα να ζήσω...

Δεν πρόκαμα να συλλαβίσω θάνατο

και ήρθε μονομιάς με την μορφή της πεθαμένης μάνας μου

μα τυχεροί αυτοί που φυτεύουν τον δυόσμο στα αετώματα

δίχως να δύσει πάνω τους ο ήλιος

γιατί γνωρίζουν από αέρηδες

και δεν ξυλιάζουν σαν κι εμάς χωμένοι μες στο πάγο, ονειρευόμενοι πατρίδες

κι ενα φωτόδεντρο κατάστικτο από ωραία ονόματα.

Δεν πειράζει.

Ο Κρόνος θα συνεχίσει να τρώει τα παιδιά του

κι όταν θα πέφτει λιόγερμα και το αίμα γείρει στον ζυγό τον πορφυρό,

να ξεχάσουμε λαλιά ανθρώπινη δεν θα το περιμένουμε

και με δακρυσμένα μάτια θ' αποδράσουμε απ' το κορμί μας...

Βιβλίο τσέπης για χοντρούς

"Τα σώματα ερωτεύονται, και δεν μπορύμε να μιλήσουμε για έρωτα χωρίς τα σώματα να γίνουν αμέσως παρόντα με όλη την ακατανόητη κι ενοχλητική παρουσία τους"

Σήμερα, χαζεύοντας ως συνήθως, συνειδητοποίησα ότι τα βιβλία που με αρέσουν στην συντριπτική τους πλειοψηφία μιλάνε για διάφορους χοντρούς και χοντροκομμένους τύπους, περιθωριακούς, αστυνομικούς, ντεντέκτιβς, αλκοολικούς, ταξιδιώτες, μπαρόβιους, πανξ, ροκάδες, τέρατα, φαντάσματα, πικραμένους μεσήλικες αριστερούς, θεούς, εβραίους, παπάδες, στοχαστές.

Αντίθετα έχω ελάχιστα βιβλία με κεντρικό θέμα τον έρωτα. Δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την προσωπικότητά μου και για τη διανοητική και ψυχική μου κατάσταση.

Το εικονιζόμενο δεξιά βιβλίο είναι ένα από αυτά τα ελάχιστα βιβλία και είναι ξεκάθαρα για τον έρωτα (εντούτοις, χαρακτηριστικό του ότι αδυνατώ να ξεφύγω από την πεπατημένη, αφορά τον έρωτα ενός παπά).

Το στόρι: Στη Βαρκελώνη ο πατήρ Γκιμερά, ιερέας και μουσικός, συναντά την υπηρέτρια Ρίνα Ζονκ και την ερωτεύεται περισσότερο και από τον Θεό, στον οποίο μέχρι τότε είχε αφιερώσει τη ζωή του.

"Ποιος μπορεί να ξεφύγει από αυτό που σημαίνει η λέξη επιθυμία; Ούτε τα ρούχα ούτε η σιωπή ούτε η νύχτα ούτε τα φτιασίδια ούτε οι αποφασιστικές σκέψεις, τίποτα δεν καλύπτει εντελώς την ντροπή των φαντασιώσεων που μας συνταράζουν. Η γυναίκα ή ο άνδρας που θα εκλιπαρούσε τον οίκτο για την επιθυμία του μάταια θα εκλιπαρούσε".

"Η γλώσσα όπλιζε, κάλυπτε, επιτηρούσε. Η συνείδηση ήταν μοχθηρή, απομόνωνε. Δεν μπορούμε να πλησιάσουμε ο ένας τον άλλο, ούτε με τις λέξεις ούτε με τα σώματα ούτε με το φως ούτε με τα έργα. Δεν μπορούμε να πλησιάσουμε ο ένας τον άλλο και να δοθούμε ο ένας στον άλλον, να γυμνωθούμε, να αγγιχτούμε, να αγαπηθούμε, παρά μονάχα βυθίζοντας τη γλώσσα στα βάθη της ψυχής, βυθίζοντας την ψυχή στα βάθη του σώματος, βυθίζοντας το σώμα στον ωκεανό της απαρχής, από όπου το είδος προέρχεται, δηλαδή εκεί όπου νιώθει να επαφίεται πάλι στην τυφλή και παράλογη μάζα του ζώντος κόσμου. Μέσα στο σκοτάδι της νύχτας, μέσα στην ηδονή, μέσα στο όνειρο, το σώμα αφυπνιζόταν αργά, όπως ορθωνόταν το φύλο των ανδρών. Έπρεπε να βάλουμε τη νύχτα μέσα στη μέρα, τον πόθο στο εσωτερικό της γλώσσας, τον έρωτα στην καρδιά της περίπτυξης και όχι το μίσος δύο συνειδήσεων που επιθυμούν να εξουσιάσουν, που βασανίζουν, ζηλεύονται, διακρίνονται, απομονώνονται και αλληλοκατασκοπεύονται".

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΥΣ ΚΥΡΙΟΣ ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ

Την φυσική και ηθική εξόντωση του 19χρονου με τα "πράσινα παπούτσια" ζητάει ο εισαγγελέας Λάμπρος Τσόγκας με το να προτείνει στο συμβούλιο πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης την παραμονή του εν λόγω "τρομοκράτη" στη φυλακή. Ο αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Ανάχαρσις είχε πει ότι οι νόμοι και η δικαιοσύνη είναι σαν τους ιστούς μιας αράχνης: ισχυροί για τους ανίσχυρους και ανίσχυροι για τους ισχυρούς. Έτσι, ενώ κουμπάροι, έμποροι θανάτου, βουλευτές και υποκλοπάδες αλωνίζουν ελεύθεροι και ζητάνε ψήφους, μεσολαβούνε για επιχειρηματικά deαls, διαφημίζουν και πλουτίζουν, άλλοι σαπίζουν στις φυλακές, βορά μαφιόζων θεματοφυλάκων του δικαίου, θύματα μιας εκδικητικής κρατικής καταστολής...

Ο Θεός σώζοι τον ΠΑΟ!

"Στο λέω καθαρά, στο λέω νέτα σκέτα,

αμα σε αρέσουνε τα τρίποντα, πάω σε άλλη μπασκέτα"

Ν. Χορταρέας, ο γνωστός τηλεαστρολόγος-090, στη μεγάλη του λαϊκή επιτυχία "Τα τρίποντα καλάθια".

(Ο αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος δέχεται την επίσκεψη της ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού και συγχαίρει παίκτες και παράγοντες για την κατάκτηση του ευρωπαϊκού διασυλλογικού πρωταθλήματος, Αθήνα Τρίτη 29 Μαΐου 2007. ΑΠΕ/ΑΠΕ/ΟΡΕΣΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ)

Γιατί τσατίστηκε ο Σαλαδίνος και άλλες αρκουδιάρικες ιστορίες

Με παίρνει ο φίλος και συμπλογκερίτης Σαλαδίνος τηλεφωνο, μόλις πριν από πέντε λεπτά, ολοτσάτιστος, και αρχίζει να τα "χώνει" στη ΝΕΤ, στο "Νηστικό Αρκούδι" και στον Στάθη "Ιζι" Παναγιωτόπουλο. Δείτε τη φωτογραφία παραπάνω και θα καταλάβετε το γιατί. Ωστόσο, από την άλλη, εγώ χαίρομαι γιατί η εκπομπή αυτή ήταν another photo οpportunity για τον νυν νομάρχη και μελλοντικό δήμαρχο της Σαλονίκης. Και σε αυτήν την κατάσταση, να ξέρει ο κ. Νηστικός Αρκούδης ότι έχει βάλει και αυτός το χεράκι του.

Σκληρό ροκ για παιδιά

Ιδού το νέο σκληρό ροκ του κ . Λαλιώτη:

"Χαρωπά τα δύο μου χέρια τα χτυπώ, μια και είμαι εγώ παιδί..."

Ο κ. πρόεδρος δεν κατάλαβα τι ακριβώς κάνει. Προετοιμάζεται για του χρόνου να είναι από τα παιδάκια που θα κουνήσουν το σεντόνι στον τελικό του τσάμπιονζ λιγκ;

(Ο Γείτονας όντως χαίρεται σαν μικρό παιδί, βλογημένος να 'ναι!)

Ο κ. Παρασκευαΐδης και οι μειοψηφίες

Του Αγίου Πνεύματος σήμερα και είπε ο κυρ Χριστόδουλος να γίνει πνευματώδης... Και τι είπε; Εμμέσως πλην σαφώς κάλεσε το χριστεπώνυμο ποίμνιό του να μη στείλει στη Βουλή κόμματα του 2% ή του 3% (βλέπε ΣΥΝ) τα οποία επιβάλλονται στο 97% ή 98%...

Εντάξει, βρε Παρασκευαΐδη, γενηθήτω το θέλημά σου... Ομως ρίξε μια ματιά στο χάρτη παραπάνω που τσίμπησα από τo Wiki... Είναι οι περιοχές της Γης όπου ζει μια μειοψηφία, οι ορθόδοξοι χριστιανοί. Και αν το θες και πιο λιανά, περίπου 500 εκατ. από τα 6,5 δισ. των ανθρώπων στη Γη θεωρούν ότι αυτοί έχουν την ορθή πίστη που οδηγεί στη Σωτηρία, την "Ορθήν Δόξαν". Δηλαδή ποσοστό περίπου 7,5%.

Με ακούτε, κ. Παρασκευαΐδη, ή είστε απασχολημένος με τη μελέτη και πάλι;

Ιεροτελεστίες

Οταν ανοίγεις χαρτοκιβώτια με τα βιβλία που διάβαζες στα φοιτητικά σου χρόνια (αρχές του '98, αν θυμάμαι καλά), ενδέχεται να βρεις κάτι τόσο μαύρο όσο και αυτό...

Κάθε μελλοντικό σχέδιό μου συνοδεύεται από το ερώτημα: “Προς τι αυτή η ανοησία;”. Κι αυτό το ερώτημα απειλεί γενικότερα να κατακυριεύσει την ύπαρξή μου.
Theodore Fontane

Αν είχε κάποια φιλοδοξία δεν θα δίσταζε να χαρακτηρίσει τον εαυτό του αποτυχημένο αλλά φιλοδοξίες δεν είχε. Τη ζωή τη θεωρούσε σαν μια αλλόκοτη λέσχη της οποίας είχε γίνει μέλος κατά τύχη από την οποία θα μπορούσαν να τον αποβάλλουν χωρίς να τον ενημερώσουν για τους λόγους. Ετσι κι αλλιώς είχε ήδη αποφασίσει να παραιτηθεί από μόνος του αν οι συγκεντρώσεις παραγίνονταν βαρετές.

Ο Θεός δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα και ομοίωση των ανθρώπων, αυτό είναι κάτι που το καταλαβαίνει ο καθένας αργά ή γρήγορα, εκτός από εκείνους που δεν καταλαβαίνουν ποτέ τίποτα. Όμως εγώ απεχθάνομαι τους ανθρώπους συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου βεβαίως. Ναι απεχθάνομαι τον εαυτό μου. Οσο όμως κι αν μου αρέσουν τα σκυλιά και τα βουνά δεν μπορώ να φανταστώ το θεό σαν σκύλο ή βουνοκορφή. Κι έτσι η ιδέα του θεού εξαφανίστηκε άπό τη ζωή μου σαν χιονόδρομος που κατηφορίζει την πλαγιά και χάνεται στην κοιλάδα. Ιδωμένη από μακριά η μικρή ανθρώπινη μορφή φαίνεται μαύρη. Χαράζεται σαν καλλιγραφικό ιδεόγραμμα στην άσπρη οθόνη του χιονιού. Μια παρατεταμένη, χαριτωμένη κίνηση, ένα μυστηριώδες, δυσανάγνωστο γράμμα, κάτι που τη μια στιγμή υπάρχει και μετά όχι. Το χάνεις από τα μάτια σου. Χαράζεται και δεν αφήνει τίποτε πίσω του. Για πρώτη φορά βρισκόμουν μόνος στον κόσμο και ο θεός δεν μου έλειπε. Η λέξη θεός μοιάζει με απάντηση, ενώ το όνομά του θα έπρεπε να μοιάζει με ερώτηση.

Κέες Νοοτεμπόομ, "Ιεροτελεστίες", εκδόσεις Μέδουσα

Φέρτε πίσω τα κλεμμένα!

(AP Photo/NZPA, Ross Setford)

Φέρτε τα πίσω, ειδεμή θα στείλω στο κατόπι σας τους μαορί... Κι όχι, Κωστάκη, αυτούς δεν μπορείς να τους γδύσεις.

Κουτουλιά down under

Τον Κωστάκη τα βράδια δεν τον αφήνει να κοιμηθεί το κλέος της κουτουλιάς του Ζιζού...

(AP Photo/NZPA, Ross Setford)

Ιστορική συνάντηση στο Καλλιμάρμαρο: Ζιντάν, Όλοιτονζητάν και κουτουλιάπης

Μια ευγενική χορηγία του καλού κυρίου Α. η παρακάτω φωτογραφία και το σχόλιο...

Ζιζού προς Λιάπη: Αντε, ρε λελέ, εσύ δεν αξίζεις κουτουλιά. Μια κουτσουλιά και πολύ σου είναι!

(Ο υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών Μιχάλης Λιάπης (Δ) συναντήθηκε με τον Ζινεντίν Ζιντάν (Α) στο Καλλιμάρμαρο , Τετάρτη 23 Μαΐου 2007 . ΑΠΕ ΜΠΕ/ΑΠΕ ΜΠΕ/ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΓΟΥΛΙΕΛΜΟΣ)

Ρουσφέτι αλά βελγικά

Όχι, δεν δημοσιεύω πορνό, ούτε καλλιτεχνικό γυμνό. Κάτω βλέπετε μια προεκλογική αφίσα. Και μια προεκλογική δέσμευση. Η υποψήφια για τη βελγική γερουσία Τάνια Ντερβό αρχικά υποσχέθηκε, ποζάροντας γυμνή, 400.000 θέσεις εργασίας, ως μία αντίδραση στις υπερβολικές και ανέφικτες υποσχέσεις των υπολοίπων υποψηφίων...




Μια τέτοια καμπάνια όπως ήταν φυσικό προκάλεσε αίσθηση. Τα ΜΜΕ έστρεψαν το ενδιαφέρον τους στην κυρία Ντερβο και στο κόμμα της, το ΝΕΕ. Οπότε η Τάνια και το επιτελείο της προχώρησαν σε πιο... ρεαλιστικές υποσχέσεις: Σαράντα χιλιάδες τσιμπούκια, όπως βλέπετε παρακάτω, αρκεί να συνεχισθεί η κάλυψη από τα ΜΜΕ...


Βέβαια τα τσιμπούκια δεν προσφέρονται ανευ όρων: Πρέπει ο αιτών να είναι ενήλικος, να φορά προφυλακτικό, να μην έχει καμια μεταδοτική ασθένεια, να δεχτεί ότι το σκηνικό θα κρατήσει μάξιμουμ ένα πεντάλεπτο, και ότι ανα πάσα στιγμή η Ντέρβο μπορεί να το διακόψει αν κάτι την ενοχλήσει. Σε μια σπάνια επίδειξη κοινωνικής ευαισθησίας, η Τάνια προσφέρεται να τσιμπουκώσει εικονικά τους παντρεμένους ή δεσμευμένους στο Second Life...

Διαβάστε
http://www.nee-antwerpen.be/index-eng.htm

http://www.dollymix.tv/2007/05/belgian_senate_candidate_to_gi.html

Συμπληρώστε τη σχετική αίτηση:
Blow Job Request Form

Τότε που αλλάζανε ονόματα οι δρόμοι

την πέμπτη 22 και την παρασκευή 23 μάη 2003, ως κίνηση αντίθεσης στη σύνοδο υπουργών πολιτισμού της ε.ε. στη θεσσαλονίκη, μετονομάστηκαν 19 δρόμοι και πλατείες της άνω πόλης. η επιλογή των νέων ονομασιών υπήρξε εξόχως υποκειμενική. εξάλλου, για μια πλήρη αποτύπωση των προγόνων μας και ορισμένων εννοιών που κρατιούνται πεισματικά μέσα μας, θα χρειαζόμασταν όλους τους δρόμους της πόλης- αν παραλείψουμε το γεγονός ότι θα θέλαμε μία άλλη πόλη. συμπληρωματικά στις νέες πινακίδες τοποθετήθηκαν επεξηγηματικά ή βιογραφικά στοιχεία (τα οποία σημειώνονται δίπλα απ' τις παύλες).

1. η πλατεία τερψιθέας μετονομάστηκε ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ- μια γιορτή όπου πυροβολούσαν τα ρολόγια
2. η οδός αριστέως ΟΔΟΣ ΛΟΥΙΖ ΜΙΣΕΛ 1830- 1905. στο δικαστήριο, το δεκέμβρη του 1871, κατηγορούμενη για συμμετοχή και ηθική αυτουργία στην παρισινή κομμούνα: ΄΄ αν με αφήσετε να ζήσω, δε θα πάψω ποτέ να κραυγάζω για εκδίκηση για τ' αδέρφια μου. σκοτώστε με λοιπόν, δειλοί !΄΄
3. η οδός πηλέως ΟΔΟΣ ΑΡΘΟΥΡΟΥ ΡΕΜΠΩ- ήθελε, αλήθεια, ν' αλλάξει τη ζωή.
4. η δημητρίου πολιορκητού ΟΔΟΣ ΓΚΥ ΝΤΕ ΜΠΟΡ- 1931-1994- έζησε μέρες και νύχτες, πολιτείες κι ανθρώπους, και στο βάθος όλων αυτών έναν ακατάπαυστο πόλεμο.
5. η άθωνος ΟΔΟΣ ΑΣΓΚΕΡ ΓΙΟΡΝ- αγάπησε την ομορφιά, γι' αυτό ζωγράφισε το Άσχημο, αγάπησε την τέχνη, γι' αυτό είπε στο μαικήνα σ. γκούγκενχάιμ να βάλει στον κώλο του το βραβείο που του πρόσφερε.
6. η βύζαντος ΟΔΟΣ ΑΓΙ ΣΤΙΝΑ- 1900-1987- επαναστάτης. πίστεψε ολόψυχα στη διεθνιστική αλληλεγγύη.
7. η αλεξάνδρας παπαδοπούλου ΟΔΟΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΓΩΓΟΥ- ποιήτρια. περπάτησε σ' αυτό το δρόμο με ένταση, πάθος κι αγάπη.
8. η μπουμπουλίνας ΟΔΟΣ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΛΤΕΖΑ 1970- 1985- σε ηλικία 15 χρονών δολοφονήθηκε απ' τον αστυνομικό μελίστα κατά τη διάρκεια διαδήλωσης στην επέτειο του πολυτεχνείου. ο μελίστας δεν τιμωρήθηκε ποτέ.
9. η επιμενίδου ΟΔΟΣ ΒΑΛΤΕΡ ΜΠΕΝΓΙΑΜΙΝ- φιλόσοφος. έγραψε: “το να χαθείς σε μια πόλη, όπως χάνεται κανείς στο δάσος, χρειάζεται άσκηση. πρέπει τα ονόματα των δρόμων να μιλούν σ' αυτόν που είναι χαμένος όπως το τρίξιμο των ξερών κλαδιών και τα δρομάκια στο κέντρο της πόλης ν' αντανακλούν γι' αυτόν τις ώρες της ημέρας τόσο καθαρά, όπως η κοιλάδα στο βουνό”.
10. η βλατάδων ΟΔΟΣ ΜΑΡΙΟΥ ΧΑΚΚΑ- 1931-1972- συγγραφέας. έγραψε: “εγώ πια κρούω των πολυκατοικιών τα κουδούνια... όποιος θέλει, παίρνει το σήμα, κατεβαίνει στην άσφαλτο κι αρχίζει να παίρνει διάφορες στάσεις, ξέροντας πως κανένας άλλος δεν εκτόπισε ακριβώς τον ίδιο όγκο αέρα, στο ίδιο μέρος, την ίδια στιγμή- κι αυτό είναι”.
11. η πλατεία κουλέ καφέ ΠΛΑΤΕΙΑ ΟΣΩΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ
12. η οδός ιφικράτους ΟΔΟΣ ΦΑΛΑΓΓΑΣ ΝΤΟΥΡΟΥΤΤΙ- 1936-1939- ΄΄pero igual que combatimos, rumba, la rumba, la premetemos resistir, ay, carmela, ay, carmela.΄΄
13. η ανδοκιδου ΟΔΟΣ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ ΖΗΛΩΤΩΝ- 1342- 1349- η πρώτη γνωστή κομμούνα στην ιστορία της ευρώπης. διαλύθηκε μετά απ' τη συνεργασία του βυζαντινού αυτοκράτορα καντακουζηνού και των οθωμανών.
14. η πλατεία καλλιθέας ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΝΘΕΩΝ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ- προς τιμή όσων εργάστηκαν με πάθος ενάντια στην πραγματικότητα.
15. η αλκινόου ΟΔΟΣ ΝΕΣΤΩΡ ΜΑΧΝΟ- 1889- 1935- ουκρανός αναρχικός επαναστάτης.πολέμησε εναντίον των γερμανών εισβολέων, των φιλοτσαρικών αντεπαναστατών και των μπολσεβίκων.
16. η επταπυργίου ΟΔΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ΜΠΑΚΟΥΝΙΝ- 1814-1876- ΄΄το έγκλημα είναι η αναγκαία συνθήκη για την ύπαρξη του κράτους. το κράτος είναι η πιο κυνική και η πιο ολοκληρωτική άρνηση της ανθρώπινης αλληλεγγύης.΄΄
17. η κλειους ΟΔΟΣ ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΠΡΑΒΟΥ- 1948- 1987. ποιητής. πήγε με τους λυπημένους. έγραψε : ΄΄ και στα χαντάκια του καιρού, το κόκκινο θ' ανθίζει΄΄
18. η νικομάχου ΟΔΟΣ ΑΝΡΙ ΛΕΦΕΒΡ- γάλλος φιλόσοφος. έγραψε: ΄΄ μια επανάσταση αρχίζει όταν οι άνθρωποι δεν αντέχουν την καθημερινότητα. μόνο τότε. όσο μπορούν να ζουν το καθημερινό, οι παλιές σχέσεις αναπαράγονται.΄΄
19. η παλαμίδου ΟΔΟΣ ΤΡΕΛΛΟΥ ΕΡΩΤΑ

αυτά γράφουν τα παιδιά του ξενοδοχείου των ξένων. για πολλά ενδιαφέροντα κείμενα δείτε http://www.disobey.net/hotel

Αγαπώ τη Μαριέττα - Ενα ηλεκτρονικό φωτορομάντζο

Η πρώτη ματιά, όταν την είδε να ανθίζει λουλούδι δίπλα στα λουλούδια και μπάζο ανάμεσα στα μπάζα, έφερε τον κεραυνοβόλο έρωτα...

Της έκανε δώρα ρομαντικά αλλά και κίνκυ...

Και φυσιολογικά οι δύο ερωτευμένοι νέοι κατέληξαν μπρος στην εκκλησιά, να τους ευλογεί ο ιερέας

Σήμερα (δεν) συνέβησαν όλα αυτά στη Νέα Μηχανιώνα. Η Μαριεττα εγκαινίασε, μίλησε, υποσχέθηκε, δέχθηκε ιερά εικονίσματα, ενδεχομένως και να γοήτευσε τον μυστακιοφόρο κύριο που είναι παρών σε όλες τις φωτογραφίες, του οποίου το όνομα αγνοώ. Το σίγουρο είναι ότι υπάρχουν ευτυχώς ακόμη κάποιοι που αντιδρούν...

Ο λυρισμός ως μασκαρεμένος εθνικισμός

Ο κουστουμαρισμένος κύριος στο κέντρο λανσάρει τη νέα παραδοσιακή ποντιακή ενδυμασία;

Κυριακή 20 Μαΐου 2007:
Ογδόντα οκτώ λυράρηδες αναπτύχθηκαν στο Βυζαντινό Ανατολικό Τείχος της Θεσσαλονίκης με επίκεντρο τον Πύργο Τριγωνίου, πλαισιωμένοι από μέλη ποντιακών χορευτικών συγκροτημάτων, με πρωτοβουλία του νομάρχη Θεσσαλονίκης. Ο αριθμός 88 είναι συμβολικός “όσα και τα χρόνια από την έναρξη των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων του Μουσταφά Κεμάλ κατά του ποντιακού Ελληνισμού".

(ΑΠΕ/MEGAPRESS/ΜΠΑΜΠΗΣ ΓΚΙΡΙΤΖΙΩΤΗΣ).

Δράση, όχι αντίδραση

Κορνιζωμένοι, οι μεγάλοι της Δεξιάς: Καραμανλής, Ράλλης, Καραμανλής (ο Βου), Εβερτ, Μητσοτάκης (εξαποδώς). Κάτω, απολιθωμένοι, οι μελλοντικοί ηγέται...

Δράση, όχι αντίδραση, είπε ο δαπίτης και αγριοκοίταξε το φακό.

(Δρας, δρας, δρας, ο Παρασκευάς... )

ΥΓ. Στο φίλο μου και συμπλογκερίτη, Νικολάκη Διάσελο. Πιστεύετε ότι τα αρχικά του (Ν.Δ.) είναι τυχαία;

ΤΟ ΄ΝΑ ΧΕΡΙ ΝΙΒΕΙ Τ' ΑΛΛΟ, ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΤΗΝ Δ.Α.Π.

Διάβαζα σήμερα στο ON OFF της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας ότι ο Μέγας Κωνσταντίνος Καραμανλής, Jr., είχε συνάντησει με μια αντιπροσωπεία της Δ.Α.Π. λίγες μέρες μετά την θρυλική εμφάνιση του διάσημου Παρασκευά στο ΤΕΙ της Λάρισας.

Μεταξύ των άλλων και προς επίρρωση των δηλώσεων της γνωστής υπουργού παρά της παιδείας, ξεστόμισε και το εξής: " αυτά τα παιδιά δίνουν καθημερινά τον αγώνα, δίνουν την ψυχή τους για ένα πιο ποιοτικό πανεπιστήμιο, για πτυχία με αντίκρισμα, για μια καλύτερη παιδεία. Τους αξίζουν συγχαρητήρια."

12 χρόνια μετά

Με αφορμή την επερχόμενη συναυλία τους και την προτροπή του πανωκάτω ξεσκόνισα το πικ-απ μου και έβαλα ένα δίσκο της Χιτς Χάικ Ρεκορντς του 1986. Μια δεκαετία και βάλε πριν δοξαστει και "καεί" η μισιρλού του Ρουμπάνη από το σαουντρακ του Παλπ Φίκτιον, η μεγαλύτερη ελληνική μπάντα της δεκαετίας του 80 την γκαραζοποιούσε. Και τα παιδάκια με τα πέτσινα και τα σταράκια (και όχι μόνο) χορεύαν στα τέλη της δεκαετίας του 80 μισιρλού.

Το συγκρότημα των Alex K. (τραγούδι, μπάσο) Nick (κιθάρα) Chris B.I. (ντραμς) και P.E.P. (κιθάρα) έκανε την πρώτη ζωντανή εμφάνισή του το 1983 στο Ροντέο και έβγαλε το πρώτο του e.p. 'Midnite Hop' το 1985. ένα χρόνο αργότερα βγαίνει η δισκάρα underworld shakedown με 7 συνθέσεις και 4 διασκευές. Όσο και αν φαίνεται παράξενο παραγωγή τέτοιου επίπέδου για Ελλάδα ήταν αδύνατη εκείνη την εποχή. Το βινύλιο πολύ δύσκολα μπορεί να το βρει κάποιος σήμερα για αυτό και ο πάνωκατως μου χάριζε πριν κάποια χρόνια την αυθεντική φόρμα του Mike, το παλιό αλλά συλλεκτικό πλεόν σκελετό γυαλιών του, τα βρωμερά του νιου μπάλανς παπούτσια που αγόρασε στο τρίτο έτος και 30.000 δραχμές για να του τον πουλήσω. Ευτυχώς που δεν του τον έδωσα. και σήμερα απολαμβάνω το "Valley of Death", το "Poison" και τη διασκευή στο "Every Night". Το τελευταίο μαζί με το Night of the Phantom υπάρχουν σε δύο σκηνές της ταινίας "Τοπίο στην Ομίχλη" του Τεό.
Πανευρωπαϊκές περιοδείες, συναυλίες σε κλάμπ σε καταλήψεις και κοινωνικά κέντρα και πολύ ιδρώτας στις συναυλίες, που κορυφώνεται με το Heatwave το 1988 και το Blood Nirvana" το 90. Αυτό το κομμάτι ανήκει περισσότερο στον πάνωκατω αφού το σερφ γκαρ'αζ δίνει τη θέση του σε πιο σκληρό ήχο. Οι δίσκοι κυκλοφορούν πανευρωπαϊκά. Και όλοι σκούζουν "downtown' στο "Bite" και ψιθυρίζουν all right αφού "Devil may Care".

Άλλοι δύο δίσκοι ακολουθούν F*head Entropy το 93 και το Subliminal το 94.

Φεβρουάριο του 95 οι Last Drive κάνουν την τελευταία συναυλία τους στο Ρόδον και ο καθένας μετά τραβάει το δρόμο του.

Όμως 12 χρόνια μετά ΑΥΡΙΟ ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΥΔΡΟΓΕΙΟ θα τα σπασουν με τις δαιμονισμένες κιθάρες στο "Chain train" (ουου) και το "overloaded".

Προσωπικά μάλιστα αγαπώ πολύ τους Earthbound, οι οποίοι κάτι κράτησαν από το σερφ του Underworld shakedown. Αυρίο όμως όπως λένε οι πληροφορίες δε θα ακούσουμε κάτι από αυτούς. Πριν τους Last Drive όμως θα ακούσουμε Νάνους (Nano Drive) και οι Dread Astaire.

Και μια ιστορία:

Ο Αλεξ Κ πρέπει να διαλέξει έναν τυχερό που αύριο θα είναι στη συναυλία ανάμεσα σε 10 υποψήφιους. Ο πάνωκατως έχει το νούμερο 10. Ο κ. Σ. ρωτάει τον Αλεξ Κ. να διαλέξει έναν αριθμό από το 1-10. Αυτός ρωτάει τον κ. Σ. "ποιός είναι ο αγαπημένος σου δίσκος των Last Drive;". Ο κ. Σ. απαντάει "Blood Nirvana". Ωραία λέει ο Αλεξ Κ. ο δίσκος βγήκε το 1990, δηλαδή 1+9=10 και 9 ίσον 19 άρα 1+9=10. "Το δεκα". Ο πάνω κάτως κερδίζει ένα εισιτήριο για αυριο. Παρεμπιμπτόντως το Blood Nirvana είναι και ο αγαπημένος δίσκος του Πανωκατω.

Let's rock n roll

Υδρόγειος 9.30

http://www.last-drive.net/default.htm

"Πλ", όπως πλήξη, όπως πληγή

Εχω αναφερθεί και στο παρελθόν στους καθημερινούς βασανιστές μου.

Σήμερα με πέτυχε κατάστηθα το εξής:

"Τα πλην της αποκέντρωσης" (και ακολουθεί κειμενάκι που εξηγεί γιατί η αποκέντρωση είναι κάτι θετικό).

Κι από κάτω:
"Τα μείον της αποκέντρωσης" (και ακολουθεί κειμενάκι που παραθέτει κάποια προβλήματα που ενδεχομένως προκύπτουν από την αποκέντρωση).

Είναι προφανές ότι κάποιος/α θεωρεί πως η λέξη "πλην" εχει την ίδια ρίζα με τη λέξη "πλεονέκτημα" ("πλου" το ένα, "πλου" και τ' άλλο, πλημμυρίσαμε στη μαλακία).

Σαδομαζοχισμός

Σαδομαζοχισμός: Θέλω γενικό κουμάντο στον τόπο αυτό να κάνει ο Γεώργιος Κουμάντος, ο οποίος μεταξύ άλλων γράφει στην Καθημερινή της Κυριακής, το εξής:

Αν θέλουν να έχουν κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα οι συλλήψεις από την Αστυνομία δεν θα αρκούσε ούτε να θεωρηθεί αδίκημα η κουκουλοφορία γιατί κι αυτή σχετικά εύκολα μπορεί να αμφισβητηθεί. Για να αντιμετωπισθεί η κατάσταση θα έπρεπε να αλλάξει ο νόμος και να κηρυχθεί αξιόποινη πράξη και μόνη η συμμετοχή ή η εξακολούθηση της συμμετοχής σε ομαδική εκδήλωση κατά τη διάρκεια της οποίας έγιναν αξιόποινες πράξεις από άλλους, αγνώστους. Πρακτικά, αυτό θα σήμαινε ότι και η παρουσία σε διαδήλωση μη περιφρουρούμενη από αποτελεσματικές ομάδες ασφάλειας είναι πράξη παράνομη και μπορεί να οδηγήσει σε καταδίκη – η αποχώρηση επιβάλλεται μόλις διαπιστωθεί η αναποτελεσματικότητα της περιφρούρησης.

Κλικ εδώ για να διαβάσετε όλο το άρθρο του αφέντη Κουμάντου. Και κανείς ξέρει κάτι παραπάνω για το ποιόν του, παρακαλώ ας με ενημερώσει.

Η ομοφοβία ως εύκολος πλουτισμός - Γίνετε πλουσιότεροι κατά 400.000 δολάρια

Διαβάζω εδώ:

Μια δωδεκάχρονη και οι παππούδες της κατέθεσαν μήνυση εναντίον σχολείου του Σικάγου γιατί μια δασκάλα πρόβαλε στην τάξη την ταινία Brokeback Mountain. H δωδεκάχρονη Τζέσικα ισχυρίζεται ότι υπέστη ψυχολογικό σοκ μετά την προβολή του φιλμ με τους γκέη γελαδάρηδες. Το κορίτσι και οι παππούδες του ζητούν περισσότερα από τετρακόσιες χιλιάδες δολάρια για ψυχολογικές βλάβες.

Μα κι αυτή η ευλογήμενη η δασκάλα; Χάθηκε ο κόσμος να τους δείξει μια ταινία με τον Στίβεν Σιγκάλ;

ΔΑΠ, ΗΘΟΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ...

Αν με διαβάζει κανένας προκομένος, ακάματος, λογικός, πανεπιστήμονας, μορφωμένος κι εκσυγχρονιστής ΔΑΠίτης, θέλω να μου επιβεβαιώσει την είδηση ότι η ΔΑΠ στο Τ.Ε.Ι. Λάρισας κάλεσε τον γνωστό Παρασκευά (βας - βας) σε χοροεσπερίδα που πραγματοποιήθηκε εν όψει των φοιτιτκών εκλογών.

Κ. Κουτσίκου, καμαρώστε τα τσιράκια σας, αυτά τα υπέροχα βλαστάρια για τα οποία εκφράζεστε τόσο κολακευτικά, απαξιώνοντας το μεγαλύτερο κομμάτι της φοιτητικής νεολαίας.

Και να ξέρετε κάτι. Από δω και μπρος, μέχρι να πάτε επιτέλους στο σπιτάκι σας, δεν πρόκειται να σας αφήσω σε χλωρό κλαρί...

"Εξω οι βάσεις του θανάτου"

Φωτογραφία-ντοκουμέντο ότι το άνωθεν αίτημα ετών έχει πλέον γίνει πραγματικότητα. Η ελληνική σημαία παιανίζει ελεύθερα στο εργοτάξιο και στο οπλισμένο σκυρόδεμα (μπετόν αρμέ) εκεί που κάποτε βρισκόταν το Αμερικανικό Προξενείο επί της Λεωφόρου Νίκης στη Θεσσαλονίκη.

(μόλις μου πέρασε από το μυαλό ότι σκυλοβαλιακαλντίζω επικίνδυνα τελευταίως)

Η κάλτσα του Αγνώστου Στρατιώτη

Επέτειος σήμερα. Διπλη. Πέρυσι τέτοια μέρα πήρα το λελεδόχαρτο, δύο ολόκληρες μέρες μετά τις σειρούλες μου, γιατί είχαμε κάτι ανοιχτούς λογαριασμούς με τον Ε.Σ. Στη φωτογραφία μπορείτε να δείτε το μοναδικό πράγμα που μου πρόσφερε ο ελληνικός στρατός.

Είπαμε όμως ότι η επέτειος είναι διπλή. Την ώρα λοιπόν που πέρυσι τέτοια ημέρα έπαιρνα το λελεδόχαρτο, ο συμπλογκερίτης Ioannis Skordopoutsoglou βροντοφώναζε "παρών!" στην πρώτη του πρωινή αναφορά. Στην φωτογραφία, το μοναδικό πράγμα που του έμεινε και αυτουνού από τον Εψιλον Σίγμα.

Βούρλα, καμμένα βούρλα

Κάτι έλεγε τις προάλλες ο συμπλογκερίτης Νικολάκης Διάσελος για την κ. Γιαννάκου και την επίσκεψή της στα καμμένα βούρλα -συγγνώμη, στους δαπίτες ήθελα να πω... Ιδού το φωτορεπορτάζ...

Εντάξει, ένα ακόμη κακόγουστο αστειάκι έκανα. Η φωτό δεν είναι από τα καμμένα βούρλα τους δαπίτες αλλά από τη σημερινή της ομιλία στο χωριό Καμμένα Βούρλα...

(Πανελλήνιο Επιστημονικό Συνέδριο με διεθνή συμμετοχή. Βασικό θέμα του ΄΄Σχολές Γονέων: Μαζί με τα παιδιά μας΄΄ που γίνεται στα Καμένα Βούρλα . Στο συνέδριο παρευρέθησαν τοπικοί φορείς της Φθιώτιδας, εκπαιδευτικοί καθώς και πλήθος πολιτών , Παρασκευή 11 Μαΐου 2007 . ΑΠΕ / PHOTO SHOP DIGITAL/ΝΙΚΟΣ ΑΞΕΛΗΣ)

ΥΓ. Ευχαριστώ πολύ τον καλό κύριο Α. που μπήκε στον κόπο να μου στείλει τη φωτογραφία καθώς και μέρος του συνοδευτικού σχολίου.

Εργαζόμενοι-φακίρηδες

Ιδού ένα ακόμη καρφί που έμπηξαν ωσάν το κερασάκι στην κορυφή του παγόβουνου της υπομονής μου:

"Οι εργαζόμενοι κάθονται σε αναμμένα καρφιά".

Καλωσήρθαν οι Ιγγλέζοι - Summer In Greece

Από το site της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Θεσσαλονίκης

Το καταπληκτικό βέβαια είναι ότι τα αγγλάκια καταγράφουν σε βίντεο την αυθόρμητη επίδειξη ελληνικού φολκλόρ σκοπεύοντας προφανώς με την πρώτη ευκαιρία να την ανεβάσουν στο ΓιουΤιούμπ.

Α, και να μην το ξεχάσω: O Πανίκας, αύριο Παρασκευή, θα υποδεχθεί και τους Ρώσους!

(κι) εγώ έκαψα το φυλάκιο!

Μιας και ο κ. Βύρων παραπονέθηκε τις προάλλες στη Βουλή, για την παρατηρούμενη έλλειψη πληροφοριών και χαφιέδων, προσφέρομαι να τον βοηθήσω, κι αυτόν και τα λαγωνικά της ελληνικής αστυνομίας:

Ιδού και η ατράνταχτη απόδειξη! Τα πράσινα παπούτσια μου...

Σε περίπτωση που κάποιος δεν γνωρίζει σε τι ακριβώς αναφέρομαι, παρακαλώ ας κάνει κλικ εδώ

ΑΣΧΟΛΙΑΣΤΟ;

Απ' την σημερινή Ελευθεροτυπία, παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα:

"Τα γραφεία της ΔΑΠ επισκέφθηκε αργά χθες το βράδυ η υπουργός Παιδείας για να συγχαρεί τα μέλη της κυβερνητικής παράταξης. «Είμαι απόψε στα γραφεία της ΔΑΠ με ιδιαίτερη χαρά όχι γιατί κέρδισε μια οργάνωση που έχει σχέση με το κυβερνών κόμμα αλλά γιατί κερδίζει η λογική, η επιστημοσύνη, η διάθεση για να πάμε μπροστά και να κάνουμε τη χώρα μας ακόμα καλύτερη».

Αυτά απ' την υπουργό παιδείας. Όσο και να θέλω ν' ανοίξω το στόμα μου και να μιλήσω, όσο και να θέλω να ξεφτιλίσω το εν λόγω άτομο το οποίο αποδεικνύει για άλλη μια φορά το ποιόν , τις αξίες, την προσωπικότητα και τις αντιλήψεις του, όσο κι αν θέλω να πάρω φαλάγγι αυτήν την αισχρή, μπουζοκομάγαζη κι αυταρχική δεξιά του αίσχους και της διαπλοκής, όσο κι αν θέλω να εκθέσω ανηλεώς την αφεντιά της αλλά και τα μαντρόσκυλα της ΔΑΠ και της ΟΝΝΕΔ, κοπρήτες οι περισσότεροι ολκής, αναθρεμένοι με πανάκριβη ξηρή τροφή, βολεμένοι, αμόρφωτοι, αστοιχείωτοι, ανάλγητοι και κουραδόμαγκες, όσο κι αν θέλω να στηλιτεύσω τον συνειδητό, προβοκατόρικο, ψευδο-γκεμπελικό της λόγο που διαχωρίζει την ελληνική νεολαία απ' την μια μεριά, σε ανθρώπους λογικούς, πανεπιστήμονες και καινοτόμους (μέλη του κωλομάγαζού της), κι απ' την άλλη, σε παράφρονες, ανίδεους, άναρχους κι οπισθοδρομικούς επειδή δεν βάζουν ώμο (και δεν στήνουν τρυφερούλη πισινό) για να επιτελέσει τα φρικτά και εκμεταλευτικά οράματα της παράταξής της, δυστυχώς, νιώθω λες και κατάπια τη γλώσσα μου και μού αρνείται να βουτήξει στο μυαλό μου για να πάρει εντολή.

Μακάρι κάποιος άλλος αντ' εμού...

"Ο καπιταλισμός είναι η δυστυχία μας"

Θα μπορούσα να το έκανα κουίζ αλλά δεν έχω κανένα δώρο να προσφέρω... Αυτη η τραβηγμένη με το κινητό μου, χαμηλής ποιότητας φωτογραφία είναι από κυριακάτικο πρωτοσέλιδο εφημερίδας. Αγνωστο γιατί, αλλά όταν το είδα, με έπιασαν νευρικά γέλια.

Όταν διάβασα και λίγο πιο χαμηλα, πιο χαμηλά, που λέει και το άσμα, σωριάστηκα στο πεζοδρόμιο (όσοι βολτάρατε Τσιμισκή το βραδυ της Κυριακής, ίσως να προσέξατε έναν τύπο να κυλιέται στο πλακόστρωτο, μπροστά σε ένα περίπτερο).






Επειδή είναι κακή η φωτογραφία, αντιγράφω το κειμενάκι από το πρωτοσέλιδο της Χρυσής Αυγής:

Εκατοντάδες εθνικιστές γιόρτασαν την Πρωτομαγιά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Εθνικισμός, ο δρόμος της αντίστασης ενάντια στο εμπόριο ανθρώπων, τη φτώχια, την ανεργία και την εγκληματικότητα της παγκοσμιοποίησης.

Ναι, είδα το φως! Αναγεννήθηκα!

ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ (ΟΤΑΝ ΕΥΕΡΓΕΤΩ, ΗΣΥΧΑ ΘΑ ΚΟΙΜΗΘΩ)

Η κάμερα των "Σημείων των Καιρών" τρύπωσε στην εκδήλωση του Mega για τα παιδιά που πάσχουν από την επάρατη νόσο.

Είδε κι ελάλησε:

1. Τον φαντασμαγορισμό των κοσμικών προσώπων, τις χλιδάτες κυρίες των Αθηνών με αισθητική και στήσιμο μεταξύ βλαχο-Jolie και μητέρας Τερέζας.
2. Το εθνικό, καλλιτεχνικό άλλοθι-Άρλεκιν του τηλεοπτικού Ολύμπου, το νεοελληνικό και ψευδογκονταρικό γκρο πλαν των διανοούμενων ηθοποιών με τα παχυλά συμβόλαια και τους φουσκωμένους, υποκριτικούς καβάλους που υπόσχονται αίμα, δάκρυα και μελόδραμα στις οθόνες των μικροαστικών νοικοκυριών. Ξέρω τι κάνατε πέρσι το καλοκαίρι Mr. Καλιγούλα.
3. Τους δρυίδες της ελληνικής κτηνοτροφίας, τους θιασώτες του σανού, με μάτια δακρυσμένα λες και αντικρίζουν το θαύμα της αγελαδινής ζωής στα υπόκωφα μουγκητά του νεογέννητου τέκνου κάποιας Κλάρας.
4. Τους μεγάλους εφοπλιστές που έχουν μελετήσει εμβριθώς το σύστημα της ελληνικής φορολογίας και γι' αυτό και προσφέρουν αφειδώς την υπεραξία των λιμενεργατών τους.
5. Τους παρά πέντε και καρτέρι να μετατρέπονται, εκτός από εθνικοί διασκεδαστές, τηλεδιαφημιστές και γιουροφαύνοι, σε Ναϊτες Ιπότες του ιερού Graal της φιλανθρωπίας με 10 τόνους μακιγιάζ στην μούρη, σολάριουμ και τριάντα αυτοκρατορικά πεκινούα να τους συνοδεύουν στο παραδεισένιο βασίλειο του καθήκοντος και της χριστιανικής ελπίδας.
6. Ναυτιλιακές εταιρίες να δηλώνουν ότι εκτός απ' την επιχειρηματικότητα (ναυάγια, υπέρογκο κόστος εισιτηρίων, ανασφάλιστοι και χαμηλόμισθοι εργάτες, δωροδοκημένοι έλεγχοι καταλληλότητας, μιαούλικο κουμάντο στην παλιγγενεσία του ελληνκού τουρισμού) οφείλουν να ασχοληθούν και με τον (επικερδή) τομέα των αγαθοεργιών.
7. Το Ωνάσειο που προσφέρει μερικά ψίχουλα αντί να σταματήσει να λειτουργεί πια με μασονική λογική για τους προνομιούχους και να ενδιαφερθεί εμπράκτως για ανθρώπους που δεν έχουν τη δυνατότητα να ευεργετηθούν απ' τις υπηρεσίες του. Τις τράπεζες-αυτό κι αν είναι αστείο.
8. Την παντελή έλλειψη κρατικής ευαισθησίας και κοινωνικής πολιτικής που μεταθέτει τα κοινωνικά προβλήματα στους δακρυγόνους αδένες του πολίτη. Το κράτος που υφαρπάζει και ληστεύει τον μόχθο των εργαζομένων για να χρηματοδοτεί κρατικούς δημοσιογραφίσκους, εφοπλιστές, βιομήχανους, ιδιωτικά πανεπιστήμια, γιουροβιζιονάδες, μειζαδόρους και κομματοσκύλα, κουμπάρους κι εκτυφλωτικούς επιχειρηματίες, γιους, συζύγους, γκόμενες βουλευτών και δικαστικών.
9. Τον κοτζαμπασικό, ημι-φεουδαρχικό καπιταλισμό που στηρίζεται στο ανεξέλεγκτο κέρδος και την ελεγκτική ελεημοσύνη.
10. Το περίβλημα της απανθρωπιάς και του κυνισμού που δεν είναι τίποτε άλλο απ' αυτό ενδύθηκαν οι εκλεκτοί καλεσμένοι του Mega για να συγχωρεθεί η ψυχούλα τους, να τους έχει καλά ο σπλαχνικός Θεός (ναι, ο ίδιος που βλέπει αλλά υποκρίνεται για το αντίθετο μιας και καλύτερους υποστηριχτές δεν θα βρει όσο κι αν ψάξει), να διαφημιστούν και να παρουσιάσουν τις καινούργιες δουλειές τους, να κοιμηθούν ήσυχα το βράδυ για να έχουν δυνάμεις, την επόμενη ήμέρα, ώστε να συμβάλλουν στη διατήρηση ενός συστήματος με το οποίο αλληλοτροφοδοτούνται.

Ας είναι. Τουλάχιστον, ώσπου ν' αλλάξουν όλα, να πάνε τα χρήματα εκεί που πρέπει...

Αυτός που δεν είναι "κολλημένος με την καρέκλα"

«Αγγαρεία κάνω, ποινήν εκτίω» δήλωσε ο εικονιζόμενος μοχθηρός τύπος.

Ενα έχω μόνο να πω: Αλληλεγγύη στον φυλακισμένο αγγαρειομάχο Βυρωνα Πολύδωρα!

Δημόσιες θέσεις ή κρίνοντας εκ του αποτελέσματος

Από πρόσφατη συνέντευξη Τύπου του προέδρου της ΟΝΝΕΔ κ. Γιώργου Παπανικολάου:

Τα αποτελέσματα, λοιπόν, των φοιτητικών εκλογών θα αποδείξουν τίνος οι θέσεις έχουν διείσδυση στη φοιτητική κοινότητα […]

Αναρωτιέμαι: Μιλάει για θέσεις σαν αυτήν που απεικονίζεται στη φωτογραφία ή για άλλες... θέσεις, π.χ. δημοσίου, όπου τα γαλάζια παιδιά διεισδύουν στις καλύτερες θέσεις;

Ο Ιπτάμενος και ο Τζέντλεμαν

"Και πού 'σαι, δήμαρχε...
Εσύ ήσουν φτερωτός αλλά εμένα μου δώσανε κλωτσά κι έγινα ιπτάμενος. Μην τους εμπιστεύεσαι τους Αθηναίοι!"

(οι φήμες που θέλουν τον Ατσαλάκωτο να ζητά από τον Ιπτάμενο μέρος των θρυλούμενων παχυλών του απολαβών εν είδει ενίσχυσης για την αποπεράτωση του νέου Δημαρχιακού Μεγάρου Θεσσαλονίκης διαψεύδονται ως ανακριβείς)

Ο δήμαρχος και τα 18.674.948 ευρώ

Όχι, δεν πλήρωσε τόσα για ένα κουλούρι ο κ. Παπαγεωργόπουλος.

Τόσα έχουν δαπανηθεί μέχρι στιγμής για το νέο τερατουργείο-δημαρχείο Θεσσαλονίκης.

Που κι αυτά φυσικά τα δεκαοκτώ εκατομμύρια εξακόσιες εβδομήντα τέσσερις χιλιάδες εννιακόσια σαράντα οκτώ ευρώ δεν βγήκαν από του φτερωτού την τσέπη. Από άλλες τσέπες κάναν φτερά... Και ναι, είμαι λαϊκιστής!

Σχετικό δημοσίευμα της εφημερίδας Μακεδονία